Η κερδοφορία των αμερικανικών και ευρωπαϊκών τραπεζών

Abstract

Ο βασικός στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη τραπεζικών και μακροοικονομικών παραγόντων που επιδρούν στη κερδοφορία των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών τραπεζών τη χρονική περίοδο 1999 - 2020 (22 έτη). Ως μέτρο ποσοτικοποίησης της κερδοφορίας των τραπεζών αξιοποιήθηκε ο δείκτης απόδοσης του ενεργητικού (ROA). Η εμπειρική μελέτη βασίστηκε σε ένα μη ισορροπημένο πάνελ δεδομένων και το δείγμα της γραμμικής παλινδρόμησης αποτελείται από 80 ενεργές τράπεζες (50 Αμερικανικές και 30 Ευρωπαϊκές τράπεζες της Γερμανίας, Γαλλίας, Ισπανίας, Ιταλίας και Ολλανδίας) από το 1999 έως και το 2020. Βάσει των αποτελεσμάτων το μέγεθος των τραπεζών, το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο και η ποσοστιαία μεταβολή χορήγησης δανείων ενός έτους επιδρούν θετικά στη κερδοφορία των εν λόγω τραπεζών. Αντίθετα, ο λόγος των μη εξυπηρετούμενων δανείων προς τα συνολικά δάνεια επιδρά αρνητικά στη κερδοφορία των τραπεζών. Από μακροοικονομική σκοπιά, η ποσοστιαία αύξηση του ΑΕΠ και η αύξηση των επιτοκίων ενισχύουν θετικά την απόδοση των τραπεζών. Επίσης, το αρχικό χρονικό διάστημα διαχωρίστηκε σε τέσσερα επιμέρους χρονικά διαστήματα (1999-2006, 2007-2009, 2010-2013, 2014-2020) για τη μελέτη της επίδρασης κάθε χρονικής περιόδου στη κερδοφορία των τραπεζών. Τέλος, εξετάστηκαν οι διαφορές μεταξύ των Αμερικανικών και Ευρωπαϊκών τραπεζών του δείγματος ως προς τους τραπεζικούς και μακροοικονομικούς παράγοντες μεταξύ 1999 και 2020, με στόχο τη διεξαγωγή καλύτερων συμπερασμάτων.