Το μοντέλο του Altman και οι γενικεύσεις του

Abstract

Η έκταση που έχει πάρει το θέμα του πιστωτικού κινδύνου τα τελευταία χρόνια καθώς και οι απαιτήσεις των θεσμών (Βασιλεία) οδηγεί στην διαρκή προσπάθεια για την δημιουργία μοντέλων πρόβλεψης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση, ενός μοντέλου πιστοληπτικής αξιολόγησης που βάση έχει την πολυμεταβλητή διαχωριστική ανάλυση, του μοντέλου του Altman ο οποίος το ανέπτυξε το 1968, για το οποίο γίνεται η αναλυτική παρουσίασή του. Γίνεται περιγραφή των διαδικασιών επιλογής των μεταβλητών, συντελεστών στάθμισης και σημείων αποκοπής του μοντέλου. Κατόπιν αποτυπώνονται εμπειρικά αποτελέσματα και συμπεράσματα όπως και η βελτιστοποίηση του Z-score σε ZETA-score. Στη συνέχεια παρουσιάζονται κάποιες παραλλαγές του πρωτότυπου μοντέλου που ανέπτυξε ο Altman, τόσο από τον ίδιο, όσο και από άλλους διακεκριμένους επιστήμονες της εποχής. Στο τέλος της εργασίας, γίνεται η εφαρμογή της μεθόδου που ακολούθησε ο Altman, σε προσομοιωμένα δεδομένα και συγκρίνονται τα αποτελέσματα που εξάγονται. Ως συμπέρασμα, θα πρέπει να σημειωθεί πως το μοντέλο του Altman χρήζει βελτιώσεων. Ήδη στην βιβλιογραφία βρίσκουμε αρκετούς ερευνητές οι οποίοι πρότειναν επεκτάσεις και βελτιώσεις του μοντέλου οι οποίες μπορούν να εναρμονιστούν εξίσου με τα δεδομένα της αγοράς.