Η επίδραση των εξόδων έρευνας και ανάπτυξης στην εταιρική απόδοση

Abstract

Βασικό ερώτημα της παρούσης εργασίας αποτελεί η επίδραση των εξόδων έρευνας και ανάπτυξης και η εταιρική απόδοση. Για να απαντηθεί το βασικό ερώτημα, θα πρέπει να χωρισθεί σε δύο επιμέρους ερωτήματα. Πρώτον, τι επηρεάζει την κεφαλαιοποίηση των δαπανών για ανάπτυξη, δηλαδή ποιοι είναι οι προσδιοριστικοί παράγοντες της κεφαλαιοποίησης. Το δεύτερο ερώτημα που πρέπει να διερευνηθεί, είναι το πώς επηρεάζεται η μελλοντική λειτουργική απόδοση της εταιρείας από την κεφαλαιοποίηση δαπανών για ανάπτυξη. Τα δύο ερωτήματα είναι συνδεδεμένα, και μάλιστα πρέπει να απαντηθούν διαδοχικά. Στη μελέτη χρησιμοποιείται η μέθοδος του Heckman βάσει της οποίας σε πρώτο στάδιο εκτιμάται ένα probit μοντέλο. Από την ανάλυση διαπιστώθηκε ότι βασικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της κεφαλαιοποίησης είναι το μέγεθος των εταιρειών καθώς και το ότι οι εταιρείες χρησιμοποιούν την κεφαλαιοποίηση για να κάνουν smooth earnings. Εν συνεχεία, αφού από το probit μοντέλο υπολογίσουμε το Inverse Mills Ratio, εκτιμάμε ένα μοντέλο μελλοντικής εταιρικής απόδοσης εφαρμόζοντας την εξίσωση με Fixed Effects Regression. Με βάση την ανάλυση αυτού του μοντέλου συμπεραίνουμε ότι η μελλοντική λειτουργική απόδοση της επιχείρησης δεν επηρεάζεται από την κεφαλαιοποίηση δαπανών αλλά από τα έξοδα για έρευνα και ανάπτυξη που δηλώνονται στην ΚΑΧ. Αυτό οδηγεί στη διαπίστωση ότι η κεφαλαιοποίηση των δαπανών για ανάπτυξη δεν μπορεί να αποτελέσει ένα “signal” για τη μελλοντική λειτουργική απόδοση της επιχείρησης. Για την παραπάνω ανάλυση χρησιμοποιήθηκε ένα δείγμα 1,129 εισηγμένων στο χρηματιστήριο εταιρειών που ανήκουν σε χώρες της ζώνης του ευρώ. Η χρονική περίοδος που αναλύθηκε περιλαμβάνει τα έτη από 2005 (χρονιά υποχρεωτικής υιοθέτησης των IFRS από εισηγμένες εταιρείες) έως το 2018. Η στατιστική και οικονομετρική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη χρήση λογισμικού STATA 15.0.