Η συμβολή των προηγμένων υπηρεσιών διαχείρισης και των ψηφιακών τεχνολογιών στην πολιτιστική επικοινωνία και την προαγωγή της εκπαίδευσης - μάθησης στους χώρους πολιτισμού

Abstract

Η παρούσα Διπλωματική Διατριβή ερευνά τη συμβολή των προηγμένων Υπηρεσιών Διαχείρισης και των ψηφιακών τεχνολογιών στην πολιτιστική επικοινωνία και την προαγωγή της εκπαίδευσης-μάθησης στους Χώρους Πολιτισμού. Διαπιστώνεται ότι στο παγκοσμιοποιημένο και ανταγωνιστικό περιβάλλον του 21ου αιώνα, οι Πολιτιστικοί Οργανισμοί καλούνται να ανταποκριθούν στις προκλήσεις της ψηφιακής εποχής και να ενσωματώσουν τις νέες τεχνολογίες στη λειτουργία τους. Η ψηφιακή επικοινωνία αντικαθιστά τις παραδοσιακές μορφές επικοινωνίας και οι Χώροι Πολιτισμού θεωρούνται ως χώροι προαγωγής της άτυπης εκπαίδευσης και της μάθησης στον τομέα του Πολιτισμού. Παρουσιάζεται η ιστορική εξέλιξη της έννοιας του Πολιτισμού και της Πολιτιστικής Βιομηχανίας, διερευνώνται τα Μουσεία δίχως τοίχους και οι νέες τάσεις στη Μουσειολογία σε σχέση με τον διευρυμένο ρόλο των Μουσειακών Ιδρυμάτων, στα οποία η ενσωμάτωση και η χρήση καινοτόμων τεχνολογιών κατέχει περίοπτη θέση και συμβάλλει στην προαγωγή της εκπαίδευσης και της μάθησης. Μνημονεύονται σχετικές ερευνητικές μελέτες για τους προβληματισμούς και τα επιμέρους ζητήματα που τίθενται και εξετάζονται τα θέματα ψηφιοποίησης της πολιτιστικής κληρονομιάς και των πολιτικών που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή ΄Ενωση και η Χώρα μας για την προστασία και ανάδειξη των πολιτιστικών αγαθών. Παρουσιάζεται η Ψηφιακή ΄Εκθεση της Ιστορίας των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων στο Παλαιό Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας που είναι πρωτοποριακή στη χρήση νέων τεχνολογιών και ιδιαίτερα επιτυχημένη καθώς η πολιτιστική πορεία της κοινωνίας – όπως εμφαίνεται μέσα από τη θεματική των Ολυμπιακών Αγώνων – παραμένει στο επίκεντρο των εκπαιδευτικών ενδιαφερόντων και των ερευνητικών αναζητήσεων. Το ερευνητικό τμήμα της Διατριβής στηρίζεται σε έρευνα που διενεργήθηκε το 2019 στην Αρχαία Ολυμπία και απευθύνθηκε στους επισκέπτες της Ψηφιακής ΄Εκθεσης. Η κύρια στοχοθεσία της ΄Ερευνας ήταν η διαπίστωση των απόψεών τους για τις καινοτόμες τεχνολογίες ως εργαλεία εκπαίδευσης και μάθησης στους Χώρους Πολιτισμού, ως μέσα ανάδειξης του Ελληνικού Πολιτισμού καθώς και τη συμβολή τους στην αύξηση επισκεψιμότητας στα Μουσειακά και λοιπά Πολιτιστικά Ιδρύματα, που παρουσιάζουν ψηφιακά εκπαιδευτικά προγράμματα με χρήση νέων τεχνολογιών. Ακολουθήθηκε η ποσοτική μέθοδος ως η πλέον κατάλληλη, με τη χρήση τριών ειδών ερωτηματολογίων που σχεδιάστηκαν ειδικά για τη μαθητική κοινότητα, τους εκπαιδευτικούς και τους ενήλικες, ώστε να ανταποκρίνονται στους προβληματισμούς της έρευνας. Τέλος, γίνεται ακριβής διατύπωση των τελικών συμπερασμάτων της έρευνας και καταγράφονται οι προτάσεις που αφορούν τη στοχοθεσία της.