Οι συγκεντρώσεις επιχειρήσεων στον τραπεζικό κλάδο στην Ελλάδα από πλευράς Δικαίου του Ανταγωνισμού

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το βαρυσήμαντο φαινόμενο των συγκεντρώσεων στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, το οποίο έχει απασχολήσει ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια ως επί το πλείστον στελέχη και ακαδημαϊκούς στη χώρα μας και διεθνώς. Κατά την περασμένη δεκαετία, εξαιτίας της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής ύφεσης, αλλά κυρίως λόγω της ελληνικής κρίσης, υλοποιήθηκε μία σε βάθος αναδιάρθρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, η οποία είχε ως απότοκο τη δραστική μείωση του αριθμού των τραπεζών, που λειτουργούν στην Ελλάδα. Τα ελληνικά πιστωτικά ιδρύματα αξιοποίησαν τη στρατηγική ανάπτυξης μέσω συγχωνεύσεων και εξαγορών, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις πιέσεις και παράλληλα να γίνουν πιο ανταγωνιστικά στο σύγχρονο περιβάλλον. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού διαδραμάτισε εξέχοντα ρόλο στον έλεγχο της αναδιάρθρωσης του τραπεζικού κλάδου σε ένα πολύ περιορισμένο χρονοδιάγραμμα, εξασφαλίζοντας τόσο την έγκαιρη ανακεφαλαιοποίηση των σημαντικών συστημικών τραπεζών, όσο και την οικονομική βιωσιμότητα του συγκεκριμένου κλάδου. Στη διατριβή, αρχικά, επιχειρείται κριτική επισκόπηση της βιβλιογραφίας, περιλαμβάνουσα, μεταξύ άλλων, την έννοια, τις μορφές και τα κίνητρα των συγκεντρώσεων επιχειρήσεων. Έπειτα, πραγματοποιείται ανάλυση του νομικού πλαισίου, που διέπει τη διαδικασία πραγματοποίησης συγκεντρώσεων, καθώς και του νομικού πλαισίου, που αφορά τον έλεγχό τους σύμφωνα με το δίκαιο του ανταγωνισμού. Εν συνεχεία, γίνεται αναφορά στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα από πλευράς εννοιολογικού περιεχομένου, καθώς και στην επίδραση της χρηματοπιστωτικής κρίσης. Επιπροσθέτως, ακολουθούν δύο μελέτες περιπτώσεων συγκεντρώσεων στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο, ενώ στο τέλος της διατριβής εξάγονται βασικά συμπεράσματα της έρευνας