| dc.contributor.advisor | Παντελίδης, Παντελής | |
| dc.contributor.author | Ερρινάκη, Αικατερίνη | |
| dc.date.accessioned | 2019-11-11T10:47:50Z | |
| dc.date.available | 2019-11-11T10:47:50Z | |
| dc.date.issued | 2018-12 | |
| dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/12288 | |
| dc.description.abstract | Η Δημιουργική Οικονομία είναι μία νέα μορφή οικονομίας, που εμφανίστηκε στη φιλολογία της σύγχρονης βιβλιογραφίας την τελευταία δεκαετία, παρουσιάζοντας ένα νέο αναπτυξιακό μοντέλο. Ο συγκερασμός της προηγμένης τεχνογνωσίας και της τεχνολογικής καινοτομίας, καθώς και η αξιοποίηση των επιτευγμάτων του πολιτιστικού γέγοναι και γίγνεσθαι, και εν γένει, της δημιουργικότητας, καθορίζουν τη χάραξη της στρατηγικής των Κλάδων Δημιουργικότητας και Πολιτισμού, τόσο στις ανεπτυγμένες μεταβιομηχανικά κοινωνίες, όσο και στις αναδυόμενες οικονομίες. Διευρύνοντας την αρχική εννοιολογική προσέγγιση των Οικονομικών του Πολιτισμού, οι Πολιτιστικές και Δημιουργικές Βιομηχανίες εξέλιξαν τη διάρθρωσή τους, εμπλουτίζοντας το περιεχόμενο των δράσεών τους, προτείνοντας την αξιοποίηση της παραγωγής νέων πολιτιστικών και συμβολικών αγαθών, πέραν αυτών της στατικής κληροδότησης, αποφέροντας τη βιώσιμη ανάπτυξη στους Kλάδους του Πολιτισμού και της Δημιουργικότητας, και κατ’ επέκτασιν στις οικονομίες των κρατών. Προσεγγίσεις εννοιών, όπως Δημιουργική Πόλη, Δημιουργικοί Εργαζόμενοι, Δημιουργικές Συσπειρώσεις, διαμορφώνουν ένα καινοτομικό πλαίσιο ανάπτυξης μιας έξυπνης οικονομίας, γνωστής επίσης ως Οικονομία της γνώσης, των αισθήσεων και των εμπειριών, όπου η δημιουργία εξατομικεύεται και αποκτά προστιθέμενη αξία για τις κοινωνίες και τα κράτη, σε ένα προστατευμένο νομικό περιβάλλον, ενώ η υλική και άυλη πολιτιστική κληρονομιά και η δημιουργική παραγωγή προσμετρώνται σε οικονομικούς όρους. Ο βασικός σκοπός του παρόντος πονήματος είναι να προσδιορίσει με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη σαφήνεια τους εγχώριους Κλάδους του Πολιτισμού και της Δημιουργικότητας και να αναλύσει ποσοτικά την επιμέρους συνεισφορά του κάθε Κλάδου στην ελληνική οικονομία. Σε δεύτερο επίπεδο, στοχεύει στην καταγραφή του βαθμού συγκέντρωσης των Πολιτιστικών και Δημιουργικών Βιομηχανιών σε περιφερειακό επίπεδο και της συμβολής τους στην τοπική κοινωνία, αλλά και να επισημάνει τις τοπικές ιδιαιτερότητες και περιορισμούς, καθώς και τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης στο σύγχρονο οικονομικά ασταθές περιβάλλον. Εν κατακλείδι, προτείνεται ένα πλαίσιο στήριξης, που προωθεί τη δυναμική σύνδεση μεταξύ της Δημιουργίας, του Πολιτισμού και της Οικονομίας, σε ένα οικοσύστημα δράσεων, συνεργασιών και σύμπραξης μεταξύ των εγχώριων δημιουργικών και πολιτιστικών φορέων. | el |
| dc.format.extent | 209 | el |
| dc.language.iso | el | el |
| dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
| dc.title | Η εφαρμογή της δημιουργικής οικονομίας στην Ελλάδα η περίπτωση των πολιτιστικών και δημιουργικών βιομηχανιών | el |
| dc.title.alternative | The implementation of the creative economy in Greece: the case of the creative and cultural industries | el |
| dc.type | Master Thesis | el |
| dc.contributor.department | Σχολή Οικονομικών, Επιχειρηματικών και Διεθνών Σπουδών. Τμήμα Οικονομικής Επιστήμης | el |
| dc.description.abstractEN | Creative Economy is a new form of economy that has appeared in modern literature over the last decade, presenting a new growth model. The reconciliation of the advanced know-how and the technological innovation, as well as the exploitation of the achievements of the cultural and creative phenomena, define the strategy of the Creative and Cultural Industries (CCIs) in both developed post-industrial societies and emerging economies. While broadening the original conceptual approach of the Cultural Economics, the Cultural and Creative Industries have developed their structure by enriching the content of their activity and suggesting the exploitation of the contemporary cultural and symbolic production, beyond the static inheritance, meanwhile delivering sustainable growth in the cultural and creative sectors, and therefore in the economies of the countries. Furthermore, approaches of concepts, such as Creative City, Creative Workers, Creative Clusters, form an innovative framework for the sustainable development of a smart economy, also known as the Economy of Knowledge, where creation is customized and adds value to societies and states, in a protected legal environment, measuring tangible and intangible cultural heritage, as well as creative production in economic terms. The main purpose of this essay is to pinpoint as precisely as possible the local cultural and creative sectors and to quantify the individual contribution of each branch to the Greek economy. Moreover, it aims to identify the degree of concentration of the Cultural and Creative Industries at the regional level and their contribution to the local community, as well as to highlight local particularities and constraints and to point out the future growth expectations in the current unstable economic environment. In conclusion, a support framework is suggested, to promote the dynamic link among Creativity, Culture, and Economy, inside an ecosystem that consists of interaction, cooperation, and partnership among creative and cultural institutions | el |
| dc.contributor.master | Οικονομική και Επιχειρησιακή Στρατηγική | el |
| dc.subject.keyword | Δημιουργική οικονομία | el |
| dc.subject.keyword | Κλάδοι πολιτισμού και δημιουργικότητας | el |
| dc.subject.keyword | Πολιτιστικές και δημιουργικές βιομηχανίες | el |
| dc.subject.keyword | Δημιουργικές συσπειρώσεις | el |
| dc.subject.keyword | Δημιουργική πόλη | el |
| dc.subject.keyword | Δημιουργικοί εργαζόμενοι | el |
| dc.subject.keyword | Οικονομικά μοντέλα | el |
| dc.subject.keyword | Πολιτιστικές θερμοκοιτίδες | el |
| dc.date.defense | 2019-07-30 | |
