Καρδιακή ανεπάρκεια και τηλεπαρακολούθηση : μια ανάλυση κόστους - αποτελεσματικότητας

Abstract

Η καρδιακή ανεπάρκεια είναι μια νόσος που πλήττει ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού, παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως πανδημία. Η δυσμενής οικονομική επίπτωση που έχει η νόσος στο κάθε Σύστημα Υγείας στερεί από την κοινωνία πολύτιμους οικονομικούς πόρους. Η ανάπτυξη τεχνολογικών καινοτομιών προσπαθεί να δώσει λύση στην πολυδάπανη διαχείριση της νόσου. Μία από τις προτάσεις της είναι η εφαρμογή της απομακρυσμένης παρακολούθησης των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια. Στον τομέα την απομακρυσμένης παρακολούθησης έχουν αναπτυχθεί διάφορες στρατηγικές. Η παρούσα εργασία επιχειρεί να αξιολογήσει την οικονομική αποδοτικότητα της εφαρμογή της τηλεπαρακολούθησης σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια στην Ελλάδα μέσω της ανάλυσης κόστους-αποτελεσματικότητας. Η ανάλυση γίνεται με χρήση ενός υποδείγματος Markov το οποίο εφαρμόζεται σε έναν υποθετικό ελληνικό πληθυσμό με καρδιακή ανεπάρκεια. Ο πληθυσμός αυτός αποτελείται από ασθενείς με διαγνωσμένη καρδιακή ανεπάρκεια, ηλικίας 65 ετών, οι οποίοι έχουν ολοκληρώσει τη νοσηλεία τους για καρδιακή ανεπάρκεια εντός των προηγούμενων 28 ημερών. Η ομάδα της παρέμβασης ακολούθησε τη μέθοδο της τηλεπαρακολούθησης και η ομάδα ελέγχου τη συνήθη φροντίδα. Ο χρονικός ορίζοντας της ανάλυσης ήταν 35 έτη και καλύπτει τη διάρκεια ζωής των ασθενών αυτών. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της ανάλυσης το κόστος και η αποτελεσματικότητα εκτιμήθηκαν στα €50.133 ανά ασθενή και 2,98 QALYs αντίστοιχα για την ομάδα της παρέμβασης και στα €25.154 ανά ασθενή και 2,29 QALYs για την ομάδα της συνήθους φροντίδας. Η αποτελεσματικότητα σε σχέση με το κόστος της τηλεπαρακολούθησης σε σύγκριση με τη συνήθη φροντίδα υπολογίστηκε βάσει του λόγου πρόσθετου κόστους-αποτελεσματικότητας (incremental cost-effectiveness ratio, ICER) ως €35.828/QALY. Σύμφωνα με την εκτίμηση αυτή η παρέμβαση θα μπορούσε να θεωρηθεί αποτελεσματική σε σχέση με το κόστος της από τους λήπτες αποφάσεων. Η ανάλυση ευαισθησίας έδειξε πως πιθανές μεταβολή στις τιμές ενός συνόλου παραμέτρων της ανάλυσης δεν επηρεάζουν σημαντικά τα αποτελέσματα της βασικής ανάλυσης. Συμπερασματικά, τα ευρήματα της ανάλυσης δείχνουν ότι η μέθοδος της τηλεπαρακολούθησης των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια έναντι της συνήθους φροντίδας φαίνεται να μπορεί να αποτελέσει την προτεινόμενη στρατηγική παρακολούθησης των ασθενών αυτών βάσει κλινικής αποτελεσματικότητας και οικονομικής αποδοτικότητας.