Ανάλυση περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη παραγωγή και χρήση βιοκαυσίμων στα αυτοκίνητα (σε όλο το κύκλο ζωής και από τις πρώτες ύλες σιτάρι, καλαμπόκι, ζαχαροκάλαμο) : συγκριτική ανάλυση
Master Thesis
Συγγραφέας
Βαλιανάτου, Βενετία
Ημερομηνία
2013Προβολή/ Άνοιγμα
Θεματική επικεφαλίδα
Περιβαλλοντικές απόψειςΛέξεις κλειδιά
Καύσιμα μεταφοράς ; Βιοαιθανόλη ; Ανάλυση Κύκλου Ζωής (ΑΚΖ) ; Ζαχαροκάλαμο ; Καλαμπόκι ; Global Emission Model of Integrated Systems (GEMIS)Περίληψη
Ενώ η παραγωγή βιοαιθανόλης συνεχίζει να επεκτείνεται παγκοσμίως, υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με τις επιδόσεις της ως καύσιμο μεταφοράς σε περιβαλλοντικά θέματα, καθώς επίσης και με το κόστος αυτής. Για την αξιολόγηση της σε σχέση με τα ορυκτά καύσιμα έχουν καθιερωθεί μοντέλα ανάλυσης κύκλου ζωής (ΑΚΖ), με την βοήθεια των οποίων υπολογίζονται οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις τους και το κόστος από την παραγωγή μέχρι την τελική χρήση τους ως καύσιμα μεταφοράς.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάλυση κύκλου ζωής της χρήσης βιοαιθανόλης ως καύσιμο σε αυτοκίνητο, που παράγεται χρησιμοποιώντας ως πρώτες ύλες το ζαχαροκάλαμο, το καλαμπόκι και το σιτάρι. Κατά την ΑΚΖ θα εξεταστούν τα στάδια παραγωγής των πρώτων υλών, οι διεργασίες μετατροπής τους σε βιοαιθανόλη και τα συμπαραγόμενα προϊόντα. Η ΑΚΖ θα πραγματοποιηθεί με τη βοήθεια του μοντέλου «Global Emission Model of Integrated Systems, GEMIS, Version 4.81» του International Institute for Sustainability Analysis and Strategy (IINAS) με σημείο αναφοράς την ΑΚΖ της βενζίνης. Οι περιβαλλοντικές πλευρές που θα εξεταστούν είναι οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, οι ατμοσφαιρικοί ρύποι, η χρήση μη ανανεώσιμων ενεργειακών πόρων, η χρήση γης, καθώς επίσης και το ιδιωτικό και κοινωνικό κόστος.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι αν και η βιοαιθανόλη και κυρίως εκείνη με πρώτη ύλη το ζαχαροκάλαμο, υπερτερεί σε σχέση με τη βενζίνη σε θέματα που αφορούν τη θέρμανση του πλανήτη και την εξάντληση των φυσικών πόρων, υπάρχουν τομείς όπως είναι η οξίνιση των φυσικών αποδεκτών, η δημιουργία αιθαλομίχλης και η γεωργική χρήση γης, όπου η επίδοση της είναι χειρότερη.