Πολιτικές υγείας για την προστασία από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία στην Ευρώπη και στην Ελλάδα

Abstract

Λόγω της συνεχούς διεύρυνσης του δικτύου μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, της ανάπτυξης των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και της εξέλιξης των ιατρικών και βιομηχανικών εφαρμογών, η έκθεση των ανθρώπων σε μη-ιοντίζουσες ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες από τεχνητές πηγές συνεχώς αυξάνεται. Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία, υπό συγκεκριμένες συνθήκες, μπορούν να προκαλούν σοβαρές βιολογικές επιπτώσεις. Τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης από τις επιδράσεις των μη-ιοντιζουσών ακτινοβολιών στην υγεία έχει αυξηθεί σημαντικά. Εθνικοί και διεθνείς επιστημονικοί οργανισμοί εκδίδουν οδηγίες ή συστάσεις που στοχεύουν στην προστασία της ανθρώπινης υγείας. Κυβερνήσεις κρατών σε όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει να εφαρμόζουν νομικό πλαίσιο στο οποίο προσδιορίζονται τα επιτρεπόμενα όρια έκθεσης των πολιτών στις ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Στην Ευρωπαϊκή ήπειρο διαφορετικές χώρες παρέχουν διαφορετικό επίπεδο προστασίας στους πολίτες τους απέναντι σε περιβαντολλογικούς ή υγειονομικούς κινδύνους ανάλογα με την πολιτική υγείας που εφαρμόζουν. H παρούσα εργασία αναλύει το νομικό πλαίσιο και τις δράσεις που εφαρμόζει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την προστασία των πολιτών της από τις πιθανές επιδράσεις των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στην ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον περιγράφει την πολιτική υγείας στο συγκεκριμένο τομέα που ακολουθούν διάφορες ευρωπαϊκές χώρες εστιάζοντας στην υφιστάμενη κατάσταση και στην πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα.