Εκταση χρήσης στατιστικών μεθόδων αξιοπιστίας και συντήρησης στην ελληνική βιομηχανία

Abstract

Ο καθένας γνωρίζει τι εννοούμε όταν χρησιμοποιούμε την έννοια αξιοπιστία. Όταν κάποιος αγοράζει ένα φθηνό προϊόν από ένα κατάστημα λιανικής ή αγοράζει ένα σύνθετο μηχάνημα για μια βιομηχανία προσδοκά μ' αυτό να κάνει τη δουλειά του όταν το θελήσει. Στη σημερινή εποχή η κοινή γνώμη είναι ενημερωμένη για τα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά και τις δυνατότητές τους και μπορεί να συγκρίνει παρόμοια προϊόντα μεταξύ τους σε σχέση με την τιμή τους και τις δυνατότητες τους όπως αυτές σχεδιάστηκαν ή παρουσιάζονται. Έτσι λοιπόν εξοργίζεται από προϊόντα που δεν κάνουν τη δουλειά τους όπως θα έπρεπε και τα καταγγέλλει στις ενώσεις καταναλωτών και στον τύπο. Η έλλειψη αξιοπιστίας κοστίζει σε χρήμα και -σε μερικές περιπτώσεις- σε ανθρώπινες ζωές (Εξπρές Σάμινα). Αντίθετα παράδειγμα υψηλής αξιοπιστίας αλλά και αντικείμενο έρευνας αποτελεί το αεροπλανοφόρο Νίμιτς. Η αξιοπιστία και η συντήρηση πρέπει να κοστολογούνται. Ποια είναι η τιμή που πρέπει να πληρώσουμε προκειμένου να πετύχουμε αξιοπιστία; Η τυχαία αποτυχία που οδηγεί σε αναξιοπιστία είναι η μεταβλητότητα τόσο στην αντοχή του αντικειμένου που μας απασχολεί όσο και το φορτίο το οποίο είναι το προκείμενο. Η μελέτη της μεταβλητότητας προϋποθέτει τη στατιστική η οποία είναι ένα απαραίτητο εργαλείο για τη μελέτη της αξιοπιστίας. Στην παρούσα διπλωματική εργασία γίνεται για πρώτη φορά μια αποτύπωση της έκτασης χρήσης στατιστικών μεθόδων αξιοπιστίας και συντήρησης στην Ελληνική Βιομηχανία. Η σημασία της αξιοπιστίας στην Ελληνική Βιομηχανία θα αυξηθεί και μαζί με την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (EE), θα είναι σημαντικές για την αύξηση του ΑΕΠ και την καλύτερη διαβίωση των Ελλήνων. Όμως παρόλα αυτά οι μηχανικοί συντήρησης στην Ελληνική Βιομηχανία αντεπεξέρχονται στα προβλήματα συντήρησης χωρίς να αναζητούν να ενεργήσουν με ένα βέλτιστο τρόπο. Πολλές τακτικές προληπτικής συντήρησης τίθενται σε λειτουργία μόνο με μια ποσοτική προσέγγιση στην τακτική, με αποτέλεσμα κανείς να μην είναι σίγουρος για το ποια είναι η καλύτερη συχνότητα επιθεώρησης ή τι θα πρέπει να επιθεωρηθεί με αποτέλεσμα να ακυρώνεται η προληπτική συντήρηση γιατί λέγεται ότι κοστίζει πάρα πολύ. Γι' αυτό πρέπει να αξιολογείται από τους διευθυντές και να προκύπτει μια ισορροπία ανάμεσα στη συχνότητα επιθεώρησης, τις προληπτικές αντικαταστάσεις και τα αντισταθμιστικό οφέλη που αναμένονται απ' αυτές.