Εφαρμογή συστημάτων περιβαλλοντικής διαχείρισης στο τομέα της ναυτιλίας

Abstract

Η βαθιά γνώση ότι κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα έχει επίπτωση στο περιβάλλον έχει γίνει πλέον βίωμα, και ιδιαίτερα μετά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, με αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός βιομηχανικών και μη - επιχειρήσεων να έχει ενσωματώσει την προστασία του περιβάλλοντος στην πολιτική τους. Οι σύγχρονες επιχειρήσεις και ειδικότερα ο» βιομηχανίες, έχοντας διαπιστώσει ότι τόσο η ποιότητα όσο και η ύπαρξη αποτελεσματικής περιβαλλοντικής πολιτικής αποτελούν, σήμερα, τον κύριο μοχλό ανάπτυξης και ανταγωνιστικότητας, έχουν αρχίσει να λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα για την ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, αναπτύσσοντας και εφαρμόζοντας συστήματα περιβαλλοντικής διαχείρισης. Ταυτόχρονα, η απώλεια της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας αλλά και η ρύπανση των θαλασσών και των ακτών συνιστούν ένα από τα πιο σύνθετα κοινωνικά προβλήματα της ναυτιλίας. Στόχος των εμπλεκόμενων με τη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι η ελαχιστοποίηση της πιθανότητας λήψης αποφάσεων τέτοιων που να οδηγούν άμεσα ή έμμεσα σε ατύχημα ή σε ρύπανση. Θέλοντας, λοιπόν, ο ΙΜΟ (International Maritime Organization) να συ μ βάλει στην επίτευξη των παραπάνω στόχων, υιοθέτησε στις 17/11/1993 την απόφαση Α741 (18), αποκλειστικό θέμα της οποίας αποτελεί ο ‘'Διεθνής Κώδικας Διαχείρισης για την Ασφαλή Λειτουργία των πλοίων και την Προστασία του Περιβάλλοντος” (International Safety Management Code, ISM Code), ο οποίος μετά την επικύρωση του από τα κράτη μέλη του ΙΜΟ θεσπίστηκε ως υποχρεωτικός για τις ναυτιλιακές εταιρίες. Σκοπός της εργασίας είναι να δείξει ότι τόσο ο ISM όσο και το ISO 14001 μπορούν να συνυπάρξουν μέσα σε μια ναυτιλιακή εταιρία και να αναδείξει τα επιπλέον πλεονεκτήματα που απορρέουν από αυτή την συνύπαρξη.