Predicting currency and banking crises the real record

Abstract

Η παρούσα μελέτη αναλύει τους προσδιοριστικούς παράγοντες του περιθωρίου απόδοσης μεταξύ του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται μία χώρα και του LIBOR (London Bank Offered rate). Αν η διεθνής οικονομική κοινότητα διακρίνει μεταξύ χωρών με διαφορετική πιθανότητα στάσης πληρωμών αυτό θα απεικονίζεται στο περιθώριο απόδοσης σε σχέση με το LIBOR, με τις πιο επικίνδυνες χώρες (χώρες με μεγαλύτερη πιθανότητα στάσης πληρωμών) να χρεώνονται με υψηλότερο ασφάλιστρο κινδύνου ή περιθώριο απόδοσης. Όταν η πιθανότητα στάσης πληρωμών φτάσει σε κάποιο όριο η συγκεκριμένη χώρα πρέπει να αποκλειστεί από την πιστωτική αγορά (Jonathan Eaton and Mark Gersovitz 1980, 1981, a, b; Jeffrey Sachs and Darnel Cohen 1982, Sachs 1983). Η παρούσα μελέτη προσπαθεί να ελέγξει επίσης αν η διεθνής οικονομική κοινότητα προέβλεψε την κρίση του Μεξικού το 1994 καθώς επίσης και την κρίση που έπληξε τις χώρες της Ανατολικής Ασίας το 1998. Αυτό γίνεται με τον συσχετισμό του Spread (περιθωρίου απόδοσης = διαφορά της απόδοσης των ομολογιών από το LIBOR) και των προσδιοριστικών παραγόντων του Spread όπως αυτοί καθορίζονται από το θεωρητικό μοντέλο εξωτερικού δανεισμού.