Ευφυείς πράκτορες σε εικονικά περιβάλλοντα

Abstract

Τα εικονικά περιβάλλοντα είναι μια διαρκώς αναπτυσσόμενη περιοχή με πολλές και ενδιαφέρουσες εφαρμογές σε διάφορους τομείς, όπως η εκπαίδευση, η διασκέδαση και η προσομοίωση. Ένα σημαντικό τμήμα των εικονικών περιβαλλόντων που ενισχύει την αυτονομία και την αλληλεπιδραστικότητά τους είναι οι εικονικοί πράκτορες, δηλαδή οι αυτόνομες οντότητες του περιβάλλοντος που είναι σε θέση να αντιλαμβάνονται τον κόσμο γύρω τους και να εκτελούν ενέργειες ώστε να επιτύχουν τους στόχους τους. Οι εικονικοί πράκτορες χωρίζονται σε φυσικούς και γνωσιακούς. Στους πρώτoυς δίνεται έμφαση στην κίνηση και αλληλεπίδρασή τους με τα αντικείμενα του περιβάλλοντος, ενώ στους δεύτερους σε περισσότερο νοητικές ικανότητες, όπως η δυνατότητα μάθησης, επικοινωνίας, εξαγωγής συμπερασμάτων, κλπ. Κατά συνέπεια, οι φυσικοί πράκτορες αξιοποιούν κυρίως την έρευνα στους χώρους της ρομποτικής, συνθετικής κίνησης και μοντελοποίησης φυσικών νόμων, ενώ οι γνωσιακοί στηρίζονται σε αρχιτεκτονικές ευφυών πρακτόρων από τον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης. Ένα βασικό μειονέκτημα της τρέχουσας έρευνας στους εικονικούς πράκτορες είναι η έλλειψη γενικών εργαλείων ανάπτυξης τέτοιων οντοτήτων, καθώς οι υπάρχουσες μηχανές τρισδιάστατων γραφικών φαίνεται να παρουσιάζουν σημαντικές ελλείψεις σε ό,τι αφορά τη λειτουργικότητα των πρακτόρων. Το πρόβλημα αυτό εντείνεται ακόμη περισσότερο με την απουσία κοινών μεθοδολογιών και αρχιτεκτονικών για τον σχεδίασμά και την ανάπτυξη εικονικών πρακτόρων, γεγονός που καθιστά δύσκολη την σύγκριση μεταξύ διαφορετικών προσεγγίσεων, αλλά και την άμεση επαναχρησιμοποίηση τμημάτων κώδικα της υπάρχουσας έρευνας. Τέλος, ένα ακόμη θεμελιώδες πρόβλημα που εμφανίζεται στην περιοχή των εικονικών πρακτόρων είναι η δυσκολία διασύνδεσης μεταξύ φυσικών και γνωσιακών ικανοτήτων ενός εικονικού πράκτορα, λόγω του διαφορετικού επιπέδου αφαίρεσης στον τρόπο αναπαράστασης της γνώσης στις δύο αυτές περιοχές. Τα παραπάνω προβλήματα αποτελούν το αντικείμενο μελέτης της τρέχουσας διατριβής, που έχει ως θέμα την εισαγωγή ευφυών πρακτόρων σε εικονικά περιβάλλοντα, δηλαδή τη δυνατότητα σχεδιασμού και ανάπτυξης τρισδιάστατων συνθετικών χαρακτήρων με ενισχυμένα γνωσιακά χαρακτηριστικά.