Αξιολόγηση ελληνικών εταιρειών διαδικτυακής πώλησης αεροπορικών εισιτηρίων

Abstract

Ο κλάδος του τουρισμού θεωρείται από τους πλέον σημαντικούς για την παγκόσμια και την ελληνική οικονομία. Οι διεθνείς αφίξεις και τα έσοδα από τους τουρίστες αυξάνονται συνεχώς, δίνοντας με αυτό τον τρόπο την ευκαιρία στις επιχειρήσεις του κλάδου να αναπτυχθούν. Παράλληλα, σε συνδυασμό με την άνθηση του ηλεκτρονικού εμπορίου, δημιουργούνται νέου είδους επιχειρήσεις που ασχολούνται με τον τουρισμό. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η μελέτη της χρηματοοικονομικής κατάστασης του κλάδου των ελληνικών εταιρειών διαδικτυακής πώλησης αεροπορικών εισιτηρίων, ο οποίος στηρίζεται στο διαδίκτυο και ασχολείται με τον τουρισμό και τις αεροπορικές μεταφορές, για τα έτη 2009 έως 2013. Φυσικά, δεν θα μπορούσαν να αγνοηθούν οι εξελίξεις στο περιβάλλον του κλάδου, καθώς τον επηρέασαν άμεσα. Η διεθνής οικονομία, μετά την οικονομική κρίση το 2008, έδειξε σημάδια σταδιακής ανάκαμψης από τα μέσα του 2009. Για την ελληνική οικονομία η κατάσταση ήταν πιο δύσκολη, εξαιτίας του υψηλού δημοσίου χρέους, της έλλειψης ρευστότητας, των ποσοστών ανεργίας και της μειωμένης καταναλωτικής δαπάνης γενικότερα. Επίσης, σημαντικό είναι πως οι τράπεζες αύξησαν τους όρους και τις προϋποθέσεις για την παροχή δανείων. Από την κριτική διερεύνηση των αριθμοδεικτών προκύπτει πως οι εταιρείες του κλάδου κατάφεραν να πολλαπλασιάσουν μέσα στην πενταετία τις πωλήσεις τους, αλλά τα περιθώρια κέρδους (που ήταν ήδη χαμηλά) μειώθηκαν περαιτέρω, λόγω του υψηλού ανταγωνισμού και των προσπαθειών επέκτασης. Τα έξοδα για το μάρκετινγκ ήταν ιδιαίτερα υψηλά, επειδή το προϊόν είναι δύσκολο να διαφοροποιηθεί, ενώ αντίστοιχα απαιτήθηκαν κεφάλαια για την αναβάθμιση της τεχνολογίας, όπως και για εξειδικευμένο προσωπικό. Επίσης, οι μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου έχουν ήδη επεκταθεί σε άλλες χώρες και η ελληνική αγορά αποτελεί μικρό κομμάτι των συνολικών τους πωλήσεων. Ένα ακόμη συμπέρασμα, το οποίο επιβεβαιώνεται και από τους πίνακες κίνησης κεφαλαίων, είναι πως οι εταιρείες δεν κατάφεραν να αποσπάσουν εξωτερική μακροπρόθεσμη χρηματοδότηση μέχρι και το 2013. Αντίθετα, άντλησαν κεφάλαια μέσω της αύξησης των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων (σπάνια δανειακών) και μέσω επανεπένδυσης των κερδών. Τα κεφάλαια αυτά απαιτήθηκαν κυρίως για την αύξηση του κυκλοφορούντος ενεργητικού και σε μικρότερο βαθμό για το πάγιο ενεργητικό και για έξοδα εγκατάστασης.