Η επίδραση των ορίων διαπραγμάτευσης και η σχέση τους με το φαινόμενο της υπεραντίδρασης στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών

Abstract

Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται να ερευνηθεί το φαινόμενο της βραχυχρόνιας υπεραντίδρασης και το κατά πόσο αυτό σχετίζεται με την ύπαρξη των ορίων διαπραγμάτευσης. Σύμφωνα με τη θεωρία της υπεραντίδρασης οι συμμετέχοντες στην αγορά τείνουν να αντιδρούν υπέρμετρα τόσο στα καλά όσο και στα άσχημα νέα, με συνέπεια οι τιμές των μετοχών να αποκλίνουν προσωρινά από την πραγματική τους αξία. Έτσι παρέχεται θεωρητικά η δυνατότητα για εκμετάλλευση αυτής της τάσης πουλώντας (short) τις μετοχές που παρουσίασαν την μεγαλύτερη άνοδο και αγοράζοντας αυτές με την μεγαλύτερη πτώση. Για την έρευνά χρησιμοποιήθηκαν τα δεδομένα της αγοράς του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών. Ένα χαρακτηριστικό της αγοράς αυτής είναι ότι από το Σεπτέμβριο του 1992 επιβλήθηκε ένα όριο διακύμανσης στις τιμές των μετοχών της τάξεως του 8 %. Η επιβολή αυτού του ορίου αποσκοπούσε στο να μειώσει το εύρος της διακύμανσης των τιμών για να προστατευτούν έτσι οι επενδυτές από υπέρμετρες μεταβολές που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κλίμα πανικού και κερδοσκοπίας. Θα χρησιμοποιήσουμε το πληροφοριακό περιεχόμενο που το συμβάν της ενεργοποίησης του ορίου διαπραγμάτευσης εμπεριέχει, προκειμένου να ελέγξουμε αν επακολουθεί υπεραντίδραση των επενδυτών. Η επιλογή αυτού του πλαισίου για τη διεξαγωγή της έρευνάς βασίζεται κατά κύριο λόγο στο ότι τα όρια διαπραγμάτευσης αποτέλεσαν και αποτελούν ένα σημαντικό χαρακτηριστικό της Ελληνικής κεφαλαιαγοράς που όμως έχει τύχει ελάχιστης διερεύνησης αν και παρουσιάζει θεωρητικό ενδιαφέρον. Επιπλέον υπάρχει και πρακτικό ενδιαφέρον που εστιάζεται στο να εξετασθεί το κατά πόσο δίνεται η δυνατότητα λόγω της ενεργοποίησης του ορίου να πραγματοποιηθούν ή όχι υπερκανονικά κέρδη γεγονός που έχει επισημανθεί σε ανάλογες μελέτες διεθνών αγορών.