Ενεργειακή ασφάλεια στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση

Abstract

Οι βασικές θεωρητικές υποθέσεις όπου θα βασιστεί και θα αναλυθεί η παρούσα διπλωματική εργασία θα είναι στο κατά πόσο είναι εφικτό στην σύγχρονη διεθνή πραγματικότητα να αναλύουν οι διεθνείς δρώντες τις ενεργειακές προοπτικές με δεδομένα παλαιότερων εποχών και η συνεπακόλουθη ανάληψη μεμονωμένων δράσεων καθώς και η συνέχιση της παρούσας ενεργειακής πολιτικής με δεδομένη την αντίφαση οι περισσότερο ανεπτυγμένες χώρες να είναι παράλληλα και αυτές με τα φτωχότερα ενεργειακά αποθέματα. Η εργασία θα αποτελείται από ένα βασικό κορμό τριών μερών: την εισαγωγή, το κυρίως θέμα και τα συμπεράσματα. Η εισαγωγή περιλαμβάνει βασικούς προβληματισμούς για την υφιστάμενη σχέση στην διεθνή και ευρωπαϊκή σκηνή, του ενεργειακού τομέα και των πολιτικών εξελίξεων που ο τομέας αυτός δύναται να δημιουργήσει, περιέχει βασικούς όρους που θα απασχολήσουν περαιτέρω την εργασία καθώς και κάποιους διαχωρισμούς για τους τύπους απειλών της έννοιας της ενεργειακής ασφάλειας. Στο κυρίως μέρος η εργασία θα διαχωριστεί εκ νέου σε δύο μέρη. Στο πρώτο εξ αυτών θα αναφερθούν οι ευρωπαϊκοί και ελληνικοί ενεργειακοί πόροι καθώς και οι ενεργειακές τους ανάγκες τόσο στην παρούσα φάση όσο και στο μέλλον και θα αναλυθεί η περιπτωσιολογική μελέτη της διένεξης της Ρωσίας με την Ουκρανία τον χειμώνα του 2006 για το ζήτημα της τιμής του φυσικού αερίου και τις επιπτώσεις που μια τέτοια διένεξη μπορεί να επιφέρει στην ενεργειακή ασφάλεια τόσο της Ευρώπης όσο και της Ελλάδας εν προκειμένω. Στο δεύτερο τμήμα του κυρίως κορμού θα αναλυθεί η περίπτωση της Ρωσίας και ο ρόλος της στον ευρύτερο ενεργειακό ευρωπαϊκό χώρο ως ο μεγαλύτερος ενεργειακός προμηθευτής της EE, καθώς επίσης θα αναλυθούν οι ευρωπαϊκές και ελληνικές προσπάθειες για την επίτευξη της πολυπόθητης ενεργειακής τους ασφάλειας κυρίως μέσω των σχεδιαζόμενων νέων αγωγών Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολη, South Stream, ITGI και Nabucco. Τέλος στα συμπεράσματα θα περιληφθούν, πλην των διαπιστώσεων, και ορισμένες ενέργειες και δράσεις που μπορούν να αναληφθούν τόσο σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης όσο και σε επίπεδο οργανισμών όπως το NATO για την διασφάλιση ενεργειακής ασφάλειας και την διαλυτική εξάρτηση από ελάχιστους μόνο ενεργειακούς προμηθευτές.