Εξελίξεις και προοπτικές στην ελληνική ακτοπλοΐα

Abstract

Η πολιτική θαλάσσιων μεταφορών έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές στην Ελλάδα, ειδικά στον παράκτιο τομέα. Υπάρχει «συντονισμένη δράση» που ανέλαβε η ελληνική Κυβέρνηση για την ανάπτυξη ενός βιώσιμου δικτύου θαλάσσιων μεταφορών για τις νησιωτικές περιοχές. Η δράση αυτή βασίζεται σε νέα συστήματα προσέγγισης, και λαμβάνει υπόψη την επικείμενη απελευθέρωση των παράκτιων υπηρεσιών. Η προηγούμενη πρακτική έβλεπε το πλοίο ως το κύριο σημείο ρύθμισης και ελέγχου. Ένα σημαντικό στοιχείο αυτού του νέου σχεδίου δράσης είναι το έργο με τίτλο «Η ανάπτυξη του εθνικού συστήματος μεταφορών στη θάλασσα» (DSTMS). Ο κύριος στόχος αυτού του προγράμματος είναι ο δημοκρατικός εκσυγχρονισμός και ο εξορθολογισμός της διοίκησης του ελληνικού παράκτιου συστήματος, η επίτευξη της εθνικής συνοχής, της ποιότητας, η ανανέωση του στόλου, η απασχόληση και η συμμόρφωση με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Η υλοποίηση των στόχων αυτών σχετίζεται με το σχηματισμό και την αξιολόγηση των μέτρων, προτάσεων και των πολιτικών, με σκοπό: (i) τη βελτίωση της υπηρεσίας που προσφέρεται σήμερα, (ii) τη βελτίωση της διαχείρισης του παράκτιου συστήματος μεταφορών και, τέλος, (iii) να εξασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση προς τον ελεύθερο ανταγωνισμό, διασφαλίζοντας παράλληλα ότι τηρούνται οι βασικές απαιτήσεις της δημόσιας υπηρεσίας. Έχει μεγάλη σημασία να υπογραμμιστεί η στήριξη της ανάπτυξης των εγχώριων Θαλάσσιων Μεταφορών (DSTMS) στον κυβερνητικό στρατηγικό σχεδιασμό. Το μελλοντικό σύστημα των θαλάσσιων μεταφορών, με βάση τις αρχές και τις γνώσεις που αποκτήθηκαν μέσω του προγράμματος DSTMS, έχουν ως στόχο να καλύψουν τις ανάγκες του ελληνικού λαού στον 21ο αιώνα.