Ηγεσία: θεωρία, μοντέλα και σύγχρονες τάσεις

Abstract

Στην παρούσα διπλωματική εργασία θα προσπαθήσουμε να γίνει μια πρώτη προσέγγιση σε ότι αφορά τις προϋποθέσεις και τις καταστάσεις που επηρεάζουν την ηγεσία σε ένα έντονα ανταγωνιστικό οικονομικό περιβάλλον. Μετά την αναφορά στο τι συνιστά το κάθε πεδίο (εσωτερικό και εξωτερικό πλαίσιο), θα πρέπει να μπορούμε να καταλήξουμε σε ένα λειτουργικό ορισμό της ηγεσίας, καθώς και σε έναν ορισμό της έννοιας του ηγέτη. Με βάση αυτούς τους ορισμούς και τις πτυχές των εσωτερικών και εξωτερικών πλαισίων που ορίζουν και καθορίζουν την έννοια, ως επόμενο βήμα θα πρέπει να αναφερθούμε σε στοιχεία που επηρεάζουν την ηγεσία κατά το ατομικό επίπεδο ανάλυσης, όπως είναι το ήθος, τα συναισθήματα, η ψυχική ωριμότητα, η γνωστική λειτουργία, οι ατομικές διαφορές και τα κίνητρα. Θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε την ανάλυση του πλαισίου τόσο για το δυαδικό όσο και για το συλλογικό επίπεδο καθώς και τις επιπτώσεις που έπονται όταν η ηγεσία αλληλεπιδρά με τους οπαδούς, με τα πρότυπα που επικρατούν, με τα διάφορα είδη σύνθεσης, με τις διαδικασίες και τους στόχους της κάθε ομάδας. Στη συνέχεια παρουσιάζεται η βιβλιογραφία που σχετίζεται με τους τρόπους (στυλ) ασκήσεως της ηγεσίας και τους διάφορους τύπους ηγέτη, καθώς και τα αποτελέσματα που προκύπτουν από την αλληλεπίδραση μεταξύ δύο ή περισσοτέρων ανθρώπων κάτω από την προσωπικότητα του ηγέτη. Για την σύγχρονη θεωρία και επιστήμη η ηγεσία αποτελεί μια ουσιαστική ενότητα με τρία βασικά στοιχεία, τους ανθρώπους οι οποίοι αποτελούν την ομάδα, την ικανότητα επιρροής και τους προς εκπλήρωση στόχους. Ο ηγέτης θα πρέπει να αντιμετωπίζει όλα τα προκύπτοντα προβλήματα με αποτελεσματικότητα και με αντικειμενικότητα. Η σύγχρονη ανάλυση της διοίκησης διακρίνεται από στοιχεία ενσυναίσθησης, φαντασίας, ευελιξίας , ειλικρινείας σεβασμού και κινήτρων. Κλείνοντας αναλύονται ορισμένες από τις σύγχρονες τάσεις στην πρακτική της ηγεσίας οι οποίες περιλαμβάνουν τις προσδοκίες, τις στάσεις, τα πρότυπα (νόρμες και κανόνες) που κυριαρχούν και απονέμουν στον ηγέτη τον ρόλο του συνδετικού κρίκου μέσω της υιοθέτησης βέλτιστων πρακτικών, της ενδυνάμωσης άξιων στελεχών, της λήψης ορθολογικών αποφάσεων, της κατανόησης ανθρώπινης συμπεριφοράς, της ανάπτυξης δημιουργικότητας, του σχεδιασμού και του προγραμματισμού.