Επιχειρηματικά μοντέλα κοινωνικών επιχειρήσεων: Μελέτη περίπτωσης των ελληνικών επιχειρήσεων στον τομέα της φιλοξενίας.

Abstract

Είναι γεγονός, πως κατά το ευρωπαϊκό κοινωνικό πρότυπο, κάποιοι οργανισμοί διαφέρουν και από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις αλλά και από τους δημόσιους φορείς. Πρόκειται για ιδιωτικούς οργανισμούς που είναι ενεργοί στον ευρωπαϊκό χώρο εδώ και δύο αιώνες και δεν έχουν σαν βασικό στόχο να παράγουν οικονομικά οφέλη για τους ιδιοκτήτες τους, αλλά να παρέχουν αγαθά και υπηρεσίες στα μέλη τους και στην ευρύτερη κοινότητα. Οι οργανισμοί αυτοί είναι γνωστοί ως «κοινωνικές επιχειρήσεις». Όπως ισχύει σε κάθε συμβατική επιχείρηση, έτσι και στις κοινωνικές επιχειρήσεις, κατά το αρχικό στάδιο της δημιουργίας τους η ύπαρξη ενός επιχειρηματικού μοντέλου είναι σημαντική, καθώς συντελεί στο να διασαφηνιστούν οι κεντρικοί άξονες της επιχειρηματικής ιδέας. Γι’ αυτό το λόγο, στην εργασία αυτή, αφού γίνεται παρουσίαση των σημαντικότερων εννοιών, στη συνέχεια αναλύονται τα σημαντικότερα επιχειρηματικά μοντέλα των κοινωνικών επιχειρήσεων που διαμορφώθηκαν τόσο σε ακαδημαϊκό επίπεδο όσο και από τις ίδιες τις κοινωνικές επιχειρήσεις. Παράλληλα, είναι γεγονός πως στην Ελλάδα, ο τομέας της φιλοξενίας υστερεί όσον αφορά την κοινωνική επιχειρηματικότητα. Για την ακρίβεια, μετά από έρευνα, δεν εντοπίστηκε καμία κοινωνική επιχείρηση στον τομέα αυτό. Συνεπώς, με αφορμή τα παραπάνω, μελετήθηκε ένα επιτυχημένο επιχειρηματικό μοντέλο που αφορά την ιταλική κοινωνική επιχείρηση Le Mat και στη συνέχεια ερευνήθηκε η πρόθεση των ελληνικών επιχειρήσεων στον τομέα της φιλοξενίας να υιοθετήσουν, μια «κουλτούρα», πιο κοινωνική. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως παρόλο που υπάρχει μια γενικότερα θετική στάση, οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν είναι έτοιμες ακόμα να υιοθετήσουν ένα πιο κοινωνικό επιχειρηματικό μοντέλο, καθώς η θετική αυτή στάση αυτή συνοδεύεται από αρκετές προϋποθέσεις και περιορισμούς, κάτι που σίγουρα δεν αντικατοπτρίζει την έννοια της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.