Τεχνικές ανάλυσης εποχικών και κυκλικών κυμάνσεων της γαμηλιότητας του πληθυσμού της Ελλάδας

Abstract

Στη μελέτη αυτή εξετάζουμε το φαινόμενο της γαμηλιότητας στην Ελλάδα, χρησιμοποιώντας μηνιαία δεδομένα, κατά τη χρονική τη χρονική περίοδο 1980 εώς 1998. Παράλληλα εξετάζεται το φαινόμενο αυτό κατά το ίδιο χρονικό διάστημα για τις αστικές, ημιαστικές και αγροτικές περιοχές της χώρας. Αναλυτικά, ο γάμος στην Ελλάδα, ως κοινωνικός και θρησκευτικός θεσμός, επηρεάζεται από παραδόσεις και θρησκευτικές δοξασίες. Άμεσο αποτέλεσμα είναι η εμφάνιση του φαινομένου της εποχικότητας. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία της διάσπασης χρονοσειρών, καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι κάθε έτος κατά την περίοδο της Σαρακοστής παρατηρείται μια σημαντική μείωση του αριθμόυ των τελούμενων γάμων. Επιπροσθέτως, κατά την διάρκεια των δίσεκτων ετών, ανά τέσσερα έτη, ο αριθμός των γάμων εμφανίζεται αρκετά μειωμένος σε σχέση με άλλα έτη. Επιπλέον, από την εξέταση του φαινομένου συμπεραίνουμε ότι για κάθε έτος αυξάνεται ο αριθμός των γάμων κατά τον μήνα Ιούλιο, γεγονός που συνδέεται με την ύπαρξη καλών καιρικών συνθηκών, που ευνοούν την τέλεση των γάμων. Παράλληλα, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των γάμων εμφανίζει μακροχρόνια καθοδική τάση, γεγονός που δείχνει την αλλαγή στις σηνήθειες των Ελλήνων όσον αφορά το θεσμό του γάμου. Τέλος, επιχειρούμε τη δημιουργία προβλέψεων του μελλοντικού αριθμού των γάμων τόσο με την μεθοδολογία της Διάσπασης χρονοσειρών όσο και μέσω της μεθοδολογίας Box – Jenkins, η οποία επιλέγει τα κατάλληλα υποδείγματα SARIMA για τα δεδομένα μας.