Ανάλυση ανταγωνισμού του συνεδριακού τουρισμού

Abstract

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθούν οι συνθήκες ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων που διαθέτουν συνεδριακούς χώρους στην Αθήνα. Για το σκοπό, αυτό αρχικά έγινε ευρεία αναφορά στην ιστορία, την υπόσταση και τη δομή του συνεδριακού τουρισμού, ενώ αναλύθηκαν οι διάφοροι τύποι συνεδρίων και οι κοινωνικές και οικονομικές τους επιπτώσεις πάνω στον τόπο προορισμού και τις τοπικές κοινωνίες. Η επιλογή του τόπου προορισμού είναι πολύπλοκη διαδικασία: η μελέτη της ανάπτυξης των συνεδριακών προορισμών στην Ευρώπη και τον κόσμο αποδεικνύει ότι οι δημοφιλείς προορισμοί εμφανίζουν ποιότητα, υψηλό επίπεδο παροχής υπηρεσιών, συντονισμό όλων των τουριστικών (ιδιωτικών και κρατικών) φορέων αλλά και ωριμότητα της εν γένει τουριστικής αγοράς. Στον τομέα αυτό η χώρα μας υπολείπεται σημαντικά, γι' αυτό και εμφανίζεται πολύ χαμηλά στους σχετικούς πίνακες. Όσον αφορά τη διεξαγωγή συνεδρίων στην Ελλάδα, η Αθήνα κερδίζει λιγότερες από τις μισές διεθνείς συνεδριακές εκδηλώσεις, αλλά διατηρεί σημαντικό αριθμό εθνικών συνεδρίων. Στην συνεδριακή αγορά κεντρικό ρόλο παίζουν η οργανωτική επιτροπή του συνεδρίου και ο διοργανωτής, συνήθως ένα ειδικό τμήμα ενός μεγάλου τουριστικού γραφείου ή ένα γραφείο διοργάνωσης συνεδρίων. Στους συνεδριακούς χώρους, που αποτελούν έναν από τους "προμηθευτές" της συνεδριακής αγοράς, περιλαμβάνονται τα αυτοδύναμα συνεδριακά κέντρα, οι πολυχώροι, οι συνεδριακοί χώροι των ξενοδοχείων και "εναλλακτικοί" χώροι όπως τα κρουαζιερόπλοια, οι κινηματογράφοι, τα θέατρα και τα αμφιθέατρα πανεπιστημίων και κολεγίων. Για την ανάλυση του ανταγωνισμού των συνεδριακών χώρων που δραστηριοποιούνται στην Αθήνα χρησιμοποιήθηκε το υπόδειγμα Porter κατά το οποίο ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων ενός κλάδου εξαρτάται από συγκεκριμένους παράγοντες που ονομάζονται δυνάμεις ανταγωνισμού. Οι δυνάμεις αυτές, στον υπό εξέταση κλάδο είναι οι νέοι ανταγωνιστές, οι προμηθευτές, οι αγοραστές, τα υποκατάστατα προϊόντα, ο ανταγωνισμός μεταξύ των υφισταμένων επιχειρήσεων του κλάδου και οι "άλλοι ενδιαφερόμενοι" (κυβέρνηση, σωματεία, τοπική αυτοδιοίκηση και άλλες ομάδες): χρησιμοποιήθηκε επίσης, η ανάλυση των ανταγωνιστικών επιχειρήσεων, για την αποτύπωση της θέσης των ανταγωνιστών και της συνολικής πορείας του κλάδου.