Shipping industry: islamic banking versus west banking

Abstract

Σήμερα η παγκοσμιοποίηση έχει δημιουργήσει την ανάγκη και έχει οδηγήσει όλα τα συμβαλλόμενα μέρη στον επιχειρηματικό κόσμο να υιοθετούν και να λειτουργούν κάτω από κάθε ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η εκάστοτε αγορά, με σκοπό την επέκταση των δραστηριοτήτων τους και τελικώς την αύξηση των κερδών τους. Ειδικότερα στην ναυτιλία, για την επίτευξη των έως τώρα επενδύσεων όσον αφορά στην ανανέωση του εμπορικού στόλου με σύγχρονα πλοία, τον εκσυγχρονισμό των υποδομών και την επέκταση των θαλάσσιων μεταφορών, σημαντικό ρόλο παίζει η διαθεσιμότητα κεφαλαίου προς επένδυση. Στα πλαίσια της έρευσης αυτού του κεφαλαίου, η διπλωματική αυτή περιγράφει δύο μορφές χρηματοδότησης, της «συμβατικής» χρηματοδότησης, όπως εμείς την γνωρίζουμε, και της «ισλαμικής» χρηματοδότησης έναν τελείως διαφορετικό τρόπο χρηματοδότησης, για τον οποίο θα γίνει περιγραφή πως μπορεί να εφαρμοστεί σε «συμβατικούς» πελάτες. Τα συμβατικά τραπεζικά ιδρύματα, όπως εμείς τα γνωρίζουμε, διευθύνουν τον τρόπο λειτουργία τους κάτω από ένα πλαίσιο αρχών και νομοθεσιών το οποίο μπορεί μεν να βρίσκει σύμφωνα η πλειονότητα των αγορών, εν τούτης η φύση λειτουργίας τους (interest-based) με τις μουσουλμανικές αγορές βρίσκονται σε διαφωνία. Στην ουσία μία ισλαμική χρηματοδότηση βασίζεται στο ότι όλα τα συμβαλλόμενα μέρη συμμετέχουν χωρίς οποιαδήποτε χρήση Riba (τόκος). Με απλά λόγια, οι κανόνες του Shariah απαγορεύουν την χρήση του Riba βασιζόμενοι στην ευθύτητα, καλοκαγαθία και στο δίκαιο κέρδος. Για την συνεργασία αυτών των δύο διαφορετικών αγορών, μουσουλμάνοι και μη-μουσουλμάνοι αναζητούν την αχίλλεια πτέρνα της θεμελίωσης ενός ενιαίου πλαισίου που δεν θα προσβάλει και δεν θα έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες και τις αρχές της κάθε αγοράς.