Μελέτη και αξιολόγηση επίδοσης δικτύων WiMAX για την παροχή QoE
| dc.contributor.author | Μαγκλάρα, Καλυψώ | |
| dc.date.accessioned | 2012-03-06T17:12:25Z | |
| dc.date.available | 2012-03-06T17:12:25Z | |
| dc.date.issued | 2012-03-06T17:12:25Z | |
| dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/4579 | |
| dc.description.abstract | Τα WiMAX δίκτυα παρέχουν ασύρματη ευρυζωνική πρόσβαση στο διαδίκτυο, διαλειτουργικότητα μεταξύ των προμηθευτών της τεχνολογίας, ενώ παράλληλα χαμηλώνουν το φράγμα εισόδου στις κινητές τηλεπικοινωνίες, προσφέροντας υπηρεσίες συγκρίσιμες με αυτές της ανερχόμενης τεχνολογίας 4G. Ωστόσο το πρότυπο 802.16, στο οποίο βασίζονται τα WiMAX δίκτυα, δεν έχει ορίσει κάποιο συγκεκριμένο αλγόριθμο χρονοπρογραμματισμού, αφήνοντας έτσι ελεύθερο κάθε φορέα που θα χρησιμοποιήσει το πρότυπο για την παροχή υπηρεσιών ευρυζωνικής ασύρματης πρόσβασης στο διαδίκτυο να επιλέξει αλγόριθμο. Γι' αυτό το λόγο έχουν γίνει πολλές μελέτες και έχουν προταθεί από πολλές ομάδες διαφορετικοί αλγόριθμοι χρονοπρογραμματισμού. Η παρούσα μεταπτυχιακή διατριβή έχει ως σκοπό την μελέτη και ανάπτυξη αλγορίθμων χρονοπρογραμματισμού για την παροχή QoE σε WiMAX δίκτυα. Ειδικότερα στο πλαίσιο εκπόνησης της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής πραγματοποιείται εκτενής βιβλιογραφική μελέτη σε αλγορίθμους χρονοπρογραμματισμού και μηχανισμούς παροχής QoE σε ασύρματα δίκτυα. Από την βιβλιογραφική μελέτη παρατηρήθηκε ότι οι υπάρχοντες αλγόριθμοι χρονοπρογραμματισμού λαμβάνουν υπόψη τους το QoS, τη δικαιοσύνη και άλλες παραμέτρους, αλλά δεν παρέχουν QoE. Για το λόγο αυτό προτείνονται στην παρούσα εργασία δύο διαφορετικής QoE προσεγγίσεις για τον rtPS τύπο υπηρεσίας του WiMAX. Ειδικότερα, στην πρώτη πολιτική ανάλογα με το αν υπάρχει απώλεια των πακέτων στο σύστημα μειώνει το ρυθμό μετάδοσης των συνδέσεων έως ότου φτάσουν στο ελάχιστο επιτρεπτό, δηλαδή την υποκειμενική απαίτηση του χρήστη, ενώ στην δεύτερη πολιτική μπορεί να μειωθεί και πάλι ο ρυθμός μετάδοσης αν η απώλεια της σύνδεσης είναι μεγαλύτερη από ένα κατώφλι ενώ στην αντίθετη περίπτωση μπορεί να αυξηθεί. Τα αποτελέσματα της προσομοίωσης δείχνουν ότι η χρήση διαφορετικών επιπέδων MOS βελτιώνει το QoE που παρέχεται στους χρήστες των WiMAX δικτύων. Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχει αλγόριθμος χρονοπρογραμματισμού που να θεωρείται πανάκεια, ανάλογα με τις απαιτήσεις της εφαρμογής και του χρήστη θα πρέπει να εφαρμόζεται και η αντίστοιχη πολιτική. | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Mobile communication systems | |
| dc.subject | Wireless communication systems | |
| dc.subject | Broadband communication systems | |
| dc.subject | Αρχιτεκτονική ηλεκτρονικών υπολογιστών | |
| dc.title | Μελέτη και αξιολόγηση επίδοσης δικτύων WiMAX για την παροχή QoE | |
| dc.type | Master Thesis | |
| europeana.isShownAt | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/4579 | |
| europeana.type | IMAGE | |
| dc.identifier.call | 621.382 ΜΑΓ | |
| dc.description.abstractEN | WiMAX networks provide wireless broadband internet access, interoperability, while decrease the entrance barrier in mobile communications sector, and offer services comparable to those of the emerging 4G technology. However the standard 802.16, upon which WiMAX networks are based, has not designated any particular scheduling algorithm, allowing each provider to develop its own. For this reason several different scheduling algorithms may be found in the literature. This thesis aims to study and develop scheduling algorithms to provide QoE to WiMAX networks. In particular an extensive literature study is carried out on scheduling algorithms and mechanisms to provide QoE to wireless networks. It was observed that the existing scheduling algorithms take into account the QoS, fairness and other parameters, but do not provide QoE. For this reason, in this thesis two different approaches are proposed in order to provide QoE, especially for the rtPS WiMAX service. In the first policy depending on whether there is packet loss the system reduces the transmission rate of each connection, until their minimum allowable transmission rate is achieved. In the second policy the transmission rate of the connection is reduced if its packet loss is greater than a threshold, while in the opposite case the transmission rate is increased. Simulation results show that by applying different levels of MOS the QoE provided to the WiMAX users is improved. However, since there is no scheduling algorithm that can be considered as a panacea, according to the requirements of each user application a different policy should be applied. |
Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο
Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές
-
Τμήμα Πληροφορικής
Department of Informatics
Εκτός από όπου διευκρινίζεται διαφορετικά, το τεκμήριο διανέμεται με την ακόλουθη άδεια:
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές