Τιτλοποίηση & χρηματοοικονομική κρίση

Abstract

Η τιτλοποίηση στη σύγχρονη τραπεζική αποτελεί ένα χρηματοοικονομικό εργαλείο το οποίο εκμεταλλεύεται τις απαιτήσεις και στην ουσία τις μετατρέπει σε εμπορεύσιμους τίτλους. Το τελικό αποτέλεσμα μέσω της διαδικασίας εκχώρησης, εντοπίζεται στα οφέλη που αποκομίζει ένας οργανισμός από την πώληση των απαιτήσεών του και όχι από το δανεισμό των κεφαλαίων του. Στη πραγματικότητα όμως η δομή της διαδικασίας είναι αινιγματική και πολύπλοκη. Αν και η φύση της διαδικασίας τιτλοποίησης χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητά της, γίνεται αναφορά εν συντομία στην πορεία της διαδικασίας μέσω μιας απλουστευμένης παρουσίασης. Το πιστωτικό ίδρυμα που επιθυμεί να χρηματοδοτηθεί επιλέγει κατά κανόνα τις ομοειδείς απαιτήσεις που θα τιτλοποιήσει. Η πωλήτρια εταιρεία, δηλαδή το πιστωτικό ίδρυμα, μεταβιβάζει τις απαιτήσεις στην εταιρεία ειδικού σκοπού η οποία της καταβάλλει το τίμημα της αγοράς. Παράλληλα, οι απαιτήσεις αξιολογούνται από αναγνωρισμένους οίκους αξιολόγησης, προκειμένου να καθοριστεί το ύψος του τιμήματος καθώς και οι ακριβείς εξασφαλίσεις της τιτλοποίησης. Στη συνέχεια η τράπεζα προωθεί τα κεφάλαια εξόφλησης των οφειλετών στην εταιρεία ειδικού σκοπού και αυτή με τη σειρά της στον εμπιστευματοδόχο. Αν δημιουργηθεί πρόβλημα με την αποπληρωμή από τους οφειλέτες, επεμβαίνουν οι πιστοδότες . Τα κεφάλαια από τις απαιτήσεις έχουν ως τελικό αποδέκτη τους επενδυτές οι οποίοι στην αρχή της διαδικασίας χορήγησαν τα κεφάλαιά τους και έγιναν δικαιούχοι τίτλων. Η όλη διαδικασία ελέγχεται από τον εμπιστευματοδόχο και κυρίως από τον οίκο πιστοληπτικής αξιολόγησης. Αυτό θεωρείται το κύκλωμα της τιτλοποίησης, τα οφέλη του οποίου γίνονται αντιληπτά μέσω της αύξησης των κερδών των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Σκοπός της εργασίας είναι να μελετήσει κατά πόσο αυτό το χρηματοοικονομικό εργαλείο αποτέλεσε την αιτία ή την αφορμή για να οδηγηθεί η παγκόσμια οικονομία στη σημερινή δεινή κατάσταση.