Comparing bank balance sheets - any signs of convergence [country-level analysis]

Abstract

Η επικρατούσα αντίληψη για τα χρηματοοικονομικά συστήματα είναι ότι τείνουν να συγκλίνουν σε ένα κοινό σημείο, εξαιτίας της φιλελευθεροποίησης, που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια, και της παγκοσμιοποίησης. Το σκεπτικό είναι, ότι η αύξηση του διασυνοριακού ανταγωνισμού, η οποία ακολούθησε την άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων, οδηγεί σταδιακά στην εξάλειψη των εθνικών ιδιαιτεροτήτων στα χρηματοοικονομικά συστήματα και ιδιαίτερα αυτών που θεωρείται ότι αποτελούν συγκριτικό μειονέκτημα. Έτσι κάποιες έρευνες δείχνουν ότι διεθνώς υπάρχει μία μετακίνηση των χρηματοοικονομικών συστημάτων από το bank-based σύστημα στο market-based, το οποίο θεωρείται πιο ευέλικτο και αποτελεσματικό. Άλλες έρευνες δείχνουν όμως, ότι παρά τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης και της φιλελευθεροποίησης, τα χρηματοοικονομικά συστήματα, ακόμα και των ανεπτυγμένων χωρών, διατηρούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Βασιζόμενοι σε εμπειρικά αποτελέσματα, οι ερευνητές αυτοί υποστηρίζουν ότι δεν υπάρχει ένα βέλτιστο σημείο ισορροπίας για τα χρηματοοικονομικά συστήματα, αλλά ότι περισσότερα του ενός σημεία ισορροπίας μπορούν να συνυπάρχουν σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εξετάσει αν υπάρχουν ενδείξεις σύγκλισης διεθνώς στους ισολογισμούς των τραπεζικών ιδρυμάτων σε επίπεδο χώρας. Τα δεδομένα, που χρησιμοποιήθηκαν, προέρχονται από 21 χώρες του ΟΟΣΑ και καλύπτουν την περίοδο από το 1995-2007. Τα αποτελέσματα είναι αρνητικά ως προς τη σύγκλιση των ισολογισμών. Αντίθετα παρατηρείται απόκλιση των τραπεζικών συστημάτων και αυτό συμφωνεί με την άποψη ότι η ανομοιογένεια στα χρηματοοικονομικά συστήματα διατηρείται.