Η απόδοση των τραπεζικών συγχωνεύσεων

Abstract

Η παρούσα μελέτη εξετάζει την απόδοση των τραπεζικών συγχωνεύσεων και εξαγορών (Σ&Ε) μέσα από την επισκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας. Αναλύονται 6 μελέτες που βασίζονται σε λογιστικά στοιχεία για την μέτρηση της λειτουργικής απόδοσης, 18 μελέτες που αξιοποιούν τη μέθοδο των μη-κανονικών αποδόσεων, καθώς και 1 μελέτη που χρησιμοποιεί και τις δύο μεθόδους. Αρχικά προσεγγίζονται οι ιδιαιτερότητες των τραπεζικών ιδρυμάτων, παρουσιάζονται τραπεζικοί αριθμοδείκτες καθώς και η θεωρία γύρω από την εφαρμογή των δύο μεθόδων αξιολόγησης. Στη συνέχεια, οι μελέτες αναλύονται και παρουσιάζονται συγκεντρωτικά σε πίνακες ανά κατηγορία μεθόδου κι έπειτα συσχετίζονται για την εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την απόδοση των τραπεζικών Σ&Ε. Βασικό συμπέρασμα αποτελεί η μεταφορά πλούτου από τους μετόχους των αγοραστών στους εξαγοραζόμενους. Με βάση την πρώτη μέθοδο, πριν από τη δεκαετία του 1990, δεν καταγράφονται σημαντικά και ξεκάθαρα οφέλη, ενώ σε πιο πρόσφατες έρευνες δείκτες ROA, ROE κ.α. σημειώνουν σημαντική βελτίωση, για την ενοποιημένη τράπεζα. Όσον αφορά στη μέθοδο μη-κανονικών αποδόσεων, στην Ευρώπη αποδίδουν λιγότερο από ότι στις ΗΠΑ, επίσης με την πάροδο των δεκαετιών φαίνεται ότι αποδίδουν περισσότερο, ενώ μια σειρά παραγόντων όπως η κεφαλαιοποίηση των εμπλεκόμενων τραπεζών, ο ρυθμός ανάπτυξής τους κ.α. φαίνεται να επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.