Συγχωνεύσεις και εξαγορές-σύγκριση μελετών από την αυτοκινητοβιομηχανία

Abstract

Την τελευταία δεκαπενταετία διακρίνεται μια παγκόσμια οικονομική και επιχειρηματική κρίση. Η χρεοκοπία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων αυξάνεται και η πλειοψηφία τους προσπαθούν να αποκτήσουν το απαραίτητο κέρδος για την επιβίωση τους. Αυτή η κρίση επηρεάζει και γιγάντιες επιχειρήσεις που είτε πτώχευσαν είτε έφτασαν πολύ κοντά σε αυτό. Η εργασία μελετά την εφαρμογή των στρατηγικών Συγχώνευσης, Εξαγοράς και Στρατηγικών Συμμαχιών στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Σκοπός της είναι να μελετηθεί η Στρατηγική Συμμαχία της Renault-Nissan και η Συγχώνευση της Daimler-Chrysler. Η έρευνα μελετά κάθε μία από τις εταιρείες πριν τη σύναψη της στρατηγικής συμμαχίας και της συγχώνευσης αντίστοιχα. Στα αρχικά στάδια έγινε μια προσπάθεια για την οικοδόμηση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο εταιρειών. Πολλά εν δυνάμει καταστροφικά θέματα όπως η κατανομή της εξουσίας διοίκησης επιλύθηκαν ενώ η ταχύτητα πραγματοποίησης της συγχώνευσης ήταν πολύ υψηλότερη σε σύγκριση με αυτό που συνήθως γίνεται (Waller, 2001). Από τη σύγκριση των δύο περιπτώσεων συνεργασίας προκύπτει πρώτον ότι στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας υπάρχει η ακατανίκητη ανάγκη της ανάδειξης σε παγκόσμιο παίκτη, ο οποίος καλύπτει ένα πλήρες φάσμα προϊόντων, τα οποία παράγει σε οικονομικά ανταγωνιστικό κόστος χρησιμοποιώντας τεχνικές οικονομιών κλίμακας που απορρέουν από τον συντονισμό και την ενοποίηση των γραμμών παραγωγής των εταιρειών σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεύτερον, πως είναι απαραίτητο για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής με επιτυχία η δημιουργία ενός διαφοροποιημένου συνεργατικού στυλ διοίκησης, όπου οι διαφορετικές εμπειρίες εκτιμούνται, οι βέλτιστες πρακτικές χρησιμοποιούνται σε όλη την εταιρεία και ασκείται ανοικτή και αξιόπιστη επικοινωνία. Η στρατηγική συμμαχία των Renault-Nissan αποτελεί πρότυπο διασυνοριακής συνεργασίας μεταξύ εταιρειών.