Επίλυση διαφορών στη ναυτιλία και ερμηνεία ναυλοσυμφώνων : ο θεσμός της διαιτησίας και η έννοια των όρων

Abstract

Το θέμα της παρούσας εργασίας αφορά στην επίλυση των διαφορών που ανακύπτουν κατά τη ναυτιλιακή δράση στην ελεύθερη αγορά της εμπορικής ναυτιλίας και τη σχέση της με την ερμηνεία των ναυλοσυμφώνων, όπως αυτά διαμορφώνονται σύμφωνα με τις κατά καιρούς δικαστικές και διαιτητικές αποφάσεις. Κατ’ αρχάς, παρουσιάζεται ο θεσμός της διαιτησίας γενικά, από την γέννησή του έως σήμερα και γίνεται αναφορά στην έννοια και στο νομικό πλαίσιο που τον καθιέρωσε στην χώρα όπου κατά βάση αναπτύχθηκε, την Αγγλία. Στη συνέχεια, εξετάζεται η ναυτική διαιτησία, διεθνώς και στην Ελλάδα· ειδικότερη και πιο εκτενής αναφορά γίνεται στην περίπτωση του Πειραιά ως κέντρου ναυτικής διαιτησίας όπως και στην διαδικασία και τις μορφές της ισχύουσας ελληνικής ναυτικής διαιτησίας. Ξεχωριστό κεφάλαιο καταλαμβάνει η ναυτική διαιτησία του Λονδίνου, καθώς πρόκειται για το μεγαλύτερο, προς το παρόν, κέντρο ναυτικής διαιτησίας στον κόσμο· σε αυτό παρουσιάζεται συνοπτικά η διαδικασία της ναυτικής διαιτησίας, όπως ορίζεται στο αγγλικό δίκαιο καθώς και η ναυτική διαιτησία της «Ένωσης Ναυτιλιακών Διαιτητών Λονδίνου». Τέλος, αναλύονται και επεξηγούνται οι όροι των ναυλοσυμφώνων «παράδοση φορτίου» και «ευθύνη για το φορτίο», όπως ισχύουν στην θεωρία αλλά και όπως εφαρμόζονται στην πράξη, με γνώμονα την ερμηνεία που δίνουν σχετικές δικαστικές αποφάσεις του Λονδίνου.