Επιχειρηματική στρατηγική : η περίπτωση των ελληνικών αμοιβαίων κεφαλαίων

Abstract

Η παρούσα διδακτορική διατριβή μελετά τον σημαντικότερο, ίσως, παράγοντα της επιχειρηματικής στρατηγικής (πέρα από τη χρηματική επάρκεια) των μεγάλων ελληνικών εταιρειών αμοιβαίων κεφαλαίων, δηλαδή το ανθρώπινο δυναμικό, δεδομένου ότι η επισκόπηση της βιβλιογραφίας κατέδειξε την απουσία, γενικά, ερευνών που να μελετούν διεξοδικά το προφίλ συμπεριφοράς των εργαζόμενων του κλάδου των αμοιβαίων κεφαλαίων. Η επιδίωξη της μελέτης ήταν να καλύψει, εν μέρει, το κενό αυτό, εξετάζοντας τη συμπεριφορά των εργαζόμενων στις 3 μεγαλύτερες ελληνικές Ανώνυμες Εταιρείες Διαχειρίσεως Αμοιβαίων Κεφαλαίων (Α.Ε.Δ.Α.Κ.) που καλύπτουν συνολικά, περίπου, το 80% της ελληνικής αγοράς. Για το σκοπό αυτό αναπτύχθηκε μια συνδυασμένη εφαρμογή δύο ερευνητικών εργαλείων και με τη βοήθεια της παραγοντικής ανάλυσης προσδιορίστηκαν πέντε παράγοντες – τύποι συμπεριφορών: δυναμικός, κοινωνικός, τυπικός, υποστηρικτικός και ορθολογικός. Οι 3 υπό ανάλυση Α.Ε.Δ.Α.Κ. (οι οποίες, σημειωτέον, έχουν όλες ισοδύναμο περίπου μερίδιο Αγοράς) απεδείχθη ότι δεν διαφοροποιούνται στην πλειοψηφία των Παραγόντων (1-4). Επιπλέον, βρέθηκε ότι το προσωπικό / δημογραφικό προφίλ των εργαζομένων (φύλο, οικογενειακή κατάσταση, ηλικία, ίδρυμα αποφοίτησης, τμήμα αποφοίτησης, χρόνος απασχόλησης στην εταιρεία και συνολικά χρόνια εργασιακής εμπειρίας), δεν επηρεάζει τη συμπεριφορά τους. Τέλος, επαληθεύθηκε η υπόθεση ότι τα άτομα που εργάζονται σε ίδιο τμήμα παρουσιάζουν διαφοροποιημένες συμπεριφορές από αυτές των εργαζομένων σε τμήματα διαφορετικού εργασιακού αντικειμένου – ανεξάρτητα από την επιχείρηση που ανήκουν, καθώς εμφανίστηκε στατιστικά σημαντική διαφορά στους 3 από τους 5 παράγοντες της παραγοντικής ανάλυσης.