dc.description.abstract | Η εργασία αναπτύσσει το θεσμό της ανάθεσης δραστηριοτήτων μιας επιχείρησης σε εξωτερικούς συνεργάτες. Αντικειμενικός σκοπός της εργασίας αυτής, είναι η ενδελεχής εξέταση του θεσμού από κάθε οπτική γωνία και η τεκμηρίωση της άποψης ότι η εφαρμογή του βοηθά την επιχείρηση να επικεντρωθεί στο κύριο αντικείμενο δραστηριότητας της, ώστε να οδηγηθεί στην επίτευξη ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος. Παρουσιάζεται η διαχρονική εξέλιξη του θεσμού και οι επιρροές που δέχτηκε στη διαμόρφωση του, οι βασικότεροι ορισμοί και η νομική θεμελίωση του. Ως διοικητικό εργαλείο που προσδίδει στα στελέχη διοίκησης τη δυνατότητα να βελτιώσουν την επιχείρηση τους, στηρίζεται σε οικονομικές θεωρίες που δικαιολογούν την ύπαρξη και κυρίως την εφαρμογή του. Το outsourcing αποτελεί μια επιχειρησιακή στρατηγική απόφαση που αφορά την πορεία της επιχείρησης και εμπεριέχει κινδύνους, αλλά και περισσότερες ωφέλειες. Με βάση το τμήμα ή τη λειτουργία που εκχωρείται σε εξωτερικό συνεργάτη, αναφέρονται οι συνηθέστερες μορφές του. Μεταξύ πρόθεσης χρήσης outsourcing και τελικής εφαρμογής του, παρεμβάλλεται μια σειρά προσεκτικών βημάτων, αναλύσεων και αποφάσεων. Καταγράφονται στη συνέχεια, η εξέλιξη, η διάδοση και η χρήση του από ελληνικές επιχειρήσεις, καθώς και οι τομείς στους οποίους έχει εδραιωθεί στην ελληνική αγορά. Η μέση ελληνική επιχείρηση, προκειμένου να επιβιώσει και να αυξήσει την κερδοφορία της μέσα στο διεθνές, έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον πρέπει να εξισορροπεί τις ικανότητες και τις πηγές σε ανθρώπινο δυναμικό, εξοπλισμό και τεχνογνωσία. Το outsourcing συμβάλλει στην επιδίωξη αυτή με την απομάκρυνση των μη κρίσιμων δραστηριοτήτων από την επιχείρηση με τους πόρους που απαιτούνται για την εκτέλεση αυτών. Προτείνεται μια διαδικασία λήψης απόφασης όσον αφορά την ενδοεπιχειρησιακή ή εξωτερική εκτέλεση μιας δραστηριότητας, που συνεπάγεται το χαμηλότερο κόστος. Η διαδικασία αυτή έχει σχεδιαστεί λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες της μέσης ελληνικής επιχείρησης. | |