Η λογιστική και η φορολογία της συγχώνευσης μετά από απορρόφηση Α.Ε. από Α.Ε.

Abstract

Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο δυο εταιρίες ενώνονται, ώστε να επιτύχουν συγκεκριμένους στρατηγικούς στόχους είναι συναλλαγές τεράστιας σημασίας, τόσο για τις ίδιες όσο και για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη (μέτοχοι, manager, εργαζόμενοι, ανταγωνιστές, καταναλωτές και κυβέρνηση) καθώς και για το σύνολο της οικονομίας. Μεγάλη σημασία εκτός του ανωτέρω έχουν και τα τεράστια ποσά που συχνά επενδύονται σε αυτές διεθνώς. Οι Σ&Ε αντιμετωπίζονται ως κάτι το αναπόφευκτο, ως απαραίτητη επιλογή ή ως «αναγκαίο κακό» μπροστά στις πιέσεις της συγκυρίας, τις ευκαιρίες και τις προκλήσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και του διεθνούς ανταγωνισμού. Όλα αυτά στο πλαίσιο μιας «νέας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας», που κυριαρχείται από την επανάσταση στους τομείς της πληροφορίας και των επικοινωνιών και από την υπεροχή της γνώσης ως απαραίτητου στοιχείου ανταγωνιστικότητας και επιβίωσης στις διεθνείς αγορές. Η παρούσα εργασία ασχολείται με τη λογιστική και φορολογική διαδικασία της συγχώνευσης με απορρόφηση ανώνυμης εταιρίας από ανώνυμη εταιρία. Αρχικά παρουσιάζεται μια γενική ιστορική αναδρομή των συγχωνεύσεων και εξαγορών και αναφέρονται οι παράγοντες που ωθούν στις Σ&Ε. Στη συνέχεια καταγράφονται τα βασικά νομοθετήματα στα οποία στηρίζονται οι Σ&Ε και βάση αυτών παρουσιάζονται η λογιστική και φορολογική διαδικασία της συγχώνευσης με απορρόφηση με το Ν.2190/1920 και το Ν.2166/1993, καθώς και την ανωτέρω διαδικασία με το Ν.2190/1920 και το Ν.1297/1972. Παρουσιάζεται το Ν.3777/2009 που αναφέρεται στις διασυνοριακές συγχωνεύσεις κεφαλαιουχικών εταιρειών και τέλος αναφέρονται κάποια γενικά συμπεράσματα και προβληματισμοί για τους μετασχηματισμούς.