Διασφάλιση ποιότητας κατά ISO 9000: χαρακτηριστικά των ελληνικών πιστοποιημένων επιχειρήσεων και των φορέων πιστοποίησης

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας, είναι να διερευνήσει την ελληνική αγορά πιστοποίησης συστημάτων διασφάλισης ποιότητας κατά το πρότυπο ISO της σειράς 9000. Αντικείμενό της αποτελεί ο προσδιορισμός των χαρακτηριστικών των ελληνικών πιστοποιημένων επιχειρήσεων και των φορέων πιστοποίησης που δραστηριοποιούνταν στην Ελλάδα κατά το έτος 2001. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε βασίστηκε στη συλλογή στοιχείων για τον πληθυσμό των πιστοποιημένων επιχειρήσεων της χώρας και την ανάλυση οικονομικών δεδομένων για ένα δείγμα ανάλυσης που αγγίζει το 59.54% του πληθυσμού. Δεν χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια, αλλά η απλή παρατήρηση, διότι κρίθηκε υποκειμενική η άποψη των στελεχών εκείνων των οποίων η θέση και το εισόδημα εξαρτάται από την εγκατάσταση, εφαρμογή και επιτήρηση των Σ.Δ.Π. Η αναλυτική μελέτη των δεδομένων έδειξε ισχυρή παρουσία της πιστοποίησης στο βιομηχανικό τομέα και διάδοσή της κυρίως στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις της πρωτεύουσας. Έδειξε επίσης έντονες τάσεις πιστοποίησης όταν αυτή αποτελεί, πρωτίστως, απαίτηση της αγοράς και, δευτερευόντως, απαίτηση της αγοράς, χωρίς να ενδιαφέρει η πτυχή της εσωτερικής βελτίωσης. Η αγορά πιστοποίησης της χώρας κυριαρχείται από το 30% των φορέων πιστοποίησης, ενώ ορισμένοι από τους φορείς εξειδικεύονται σε συγκεκριμένους κλάδους και τομείς. Ο μεγαλύτερος φορέας της χώρας είναι κρατικός και κυριαρχεί στις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις, με τους υπόλοιπους διεθνείς φορείς να ακολουθούν αφήνοντας την υπόνοια ότι το όνομα και το διεθνές κύρος ενός φορέα ίσως παίζει ρόλο στην επιλογή του από την ενδιαφερόμενη επιχείρηση. Η επίδραση του Κράτους ξεφεύγει από τον ρυθμιστικό της χαρακτήρα και λαμβάνει τη μορφή αυξανόμενης κλιμακωτά απαίτησης σε περισσότερους από έναν κλάδο της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, καθιστώντας την πιστοποίηση επιτακτική για τη λειτουργία ορισμένων επιχειρήσεων.