Υγειονομικές επιπτώσεις της γήρανσης του πληθυσμού της Ελλάδας κατά την περίοδο 1961-2001

Abstract

Στις αναπτυγμένες χώρες, όπως και στην Ελλάδα, παρατηρείται έντονη πληθυσμιακή γήρανση. Το φαινόμενο αυτό συνδέεται με αλλαγές στη δομή του πληθυσμού και κυρίως με την μεγάλη αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων. Αποτελεί μία πρόκληση για τις σύγχρονες κοινωνίες καθώς είναι συνυφασμένο με αυξανόμενες πιέσεις που ασκούνται στο σύστημα υγείας. Η υγεία των ηλικιωμένων και οι παράγοντες που την επηρεάζουν αποτελούν λοιπόν σημαντικό πεδίο έρευνας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι αρχικά η διερεύνηση του βαθμού όπου δημογραφικοί παράγοντες, όπως η ηλικία και το φύλο, αλλά και κοινωνικοοικονομικοί δείκτες, όπως η εκπαίδευση και το εισόδημα σχετίζονται με τη σωματική υγεία (χρόνιες παθήσεις) των ηλικιωμένων στην Ελλάδα. Μεταβλητές που αντιπροσωπεύουν το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, όπως η εκπαίδευση και το εισόδημα έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα σημαντικοί και έχουν επίδραση στη νοσηρότητα και στη θνησιμότητα. Επιπλέον, εξετάζονται συσχετίσεις και με άλλες μεταβλητές που εκφράζουν επίπεδα σωματικής και ψυχικής υγείας (δυσκολίες στην καθημερινή ζωή, σωματικά συμπτώματα, κατάθλιψη), καθώς και με παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την ατομική συμπεριφορά (άσκηση, βάρος). Η σημαντικότητα των παραγόντων αυτών διερευνάται με τη χρήση μοντέλων λογιστικής παλινδρόμησης.