Λήψη αποφάσεων στη ναυτιλία υπο συνθήκες αβεβαιότητας και γεωπολιτικής αναταραχής
Decision-making in shipping under uncertainty and geopolitical turbulence
Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Λήψη αποφάσεων ; Ναυτιλία ; Γεωπολιτικά θέματα ; Αβεβαιότητα ; Στρατηγικές ; Decision-making ; Shipping ; Geopolitical issues ; Uncertainty ; StrategiesΠερίληψη
Η ναυτιλιακή βιομηχανία ευδοκιμεί σε έναν αβέβαιο, ασταθή και γεωπολιτικά ταραγμένο κόσμο. Αυτή η διατριβή αφηγείται τη διαδικασία λήψης αποφάσεων που έχει αναπτυχθεί στις ναυτιλιακές εταιρείες σε ένα τέτοιο περιβάλλον προς την τεχνολογία, τη συστημική σκέψη και την ενσωμάτωση της ανθεκτικότητας. Ανασκοπείται πρόσφατη βιβλιογραφία για να εντοπιστούν οι αναδυόμενες αντιδράσεις των υπευθύνων λήψης αποφάσεων σε δυναμικούς κινδύνους και διαταραχές στα νέα πρότυπα του παγκόσμιου εμπορίου. Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων έχουν γίνει υπεύθυνοι για αυτή τη μη γραμμική ορθολογική διαδικασία μεταξύ μιας σύνθετης αλληλεπίδρασης μεταξύ της ανθρώπινης διαίσθησης, των δεδομένων που βασίζονται σε μεγάλα δεδομένα και της προσαρμοστικής μάθησης με βάση τα συμφραζόμενα. Σε μια οργανωτική έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι ναυτιλιακές εταιρείες αναπτύσσουν συνεχώς προσαρμοστική μάθηση με βάση τα συμφραζόμενα, εκτός από το ότι είναι ανθεκτικές όπως ορίζονται στατικά, διαθέτοντας στρατηγική ευελιξίας και μηχανισμό ανατροφοδότησης που τους υποστηρίζει να ανακάμψουν ξανά σε τροχιά μετά από μια αναστάτωση που οφείλεται σε εντελώς διαφορετικό από πριν, όπου η γεωπολιτική αστάθεια αυξάνει τον λειτουργικό κίνδυνο. Η αλλαγή στη διαμόρφωση της αλυσίδας εφοδιασμού. Η τεχνητή νοημοσύνη, η προγνωστική ανάλυση και τα εργαλεία υποστήριξης αποφάσεων παίζουν σημαντικό ρόλο στη μείωση τέτοιων προκλήσεων. Ωστόσο, γίνονται αποτελεσματικές σε ένα περιβάλλον ισχυρής ηγεσίας που βασίζεται στη στρατηγική προσαρμοστικότητα με εμπιστοσύνη που καλλιεργείται μεταξύ ανθρώπινης νοημοσύνης και μηχανικής νοημοσύνης. Η σύνθεση θεωρητικών και εμπειρικών προοπτικών δείχνει ότι οι ναυτιλιακές επιχειρήσεις που είναι έτοιμες για το μέλλον θα πρέπει να ενσωματώσουν την ψηφιακή καινοτομία με την προσαρμοστική ηγεσία για βιώσιμη ανταγωνιστικότητα. Αυτή η διατριβή διαπιστώνει ότι η επιτυχής λήψη αποφάσεων υπό τον συνδυασμένο κίνδυνο και τη γεωπολιτική πίεση δεν αφορά μόνο την προηγμένη ανάλυση, αλλά και τη γνωστική ευελιξία σε διαφορετικούς κλάδους, μαζί με τη γνώση για το ναυτιλιακό σύστημα ως ένα ζωντανό προσαρμοστικό δίκτυο.


