Εφαρμογή αρχών project management σε εργο εφοδιαστικής αλυσίδας
Application of project management principles in a supply chain project

Προβολή/ Άνοιγμα
Λέξεις κλειδιά
Αρχές διαχείρισης έργων ; Ανθεκτικότητα εφοδιαστικής αλυσίδας ; Διαχείριση κινδύνων ; Επικοινωνία ; Τεχνητή νοημοσύνη ; COVID-19 ; Θεωρία συστημάτων ; Πλαίσιο SCRAM ; AHPΠερίληψη
Η παρούσα μελέτη διερευνά τον ρόλο των αρχών διαχείρισης έργων στην ενίσχυση της
ανθεκτικότητας των Logistics σε περιβάλλοντα εφοδιαστικής αλυσίδας, ιδίως υπό τις
ανατρεπτικές πιέσεις κρίσεων, όπως πανδημίες και τον ψηφιακό μετασχηματισμό.
Βασιζόμενη στη θεωρία συστημάτων, τη θεωρία απρόβλεπτων καταστάσεων και τη
μηχανική της ανθεκτικότητας, η έρευνα θέτει ένα εννοιολογικό πλαίσιο στο οποίο οι
πρακτικές διαχείρισης έργων θεωρούνται δομημένες εισροές στα αποτελέσματα της
ανθεκτικότητας, ενώ οι πρακτικές διαχείρισης κινδύνων και επικοινωνίας ως πιθανοί
διαμεσολαβητές και οι παράγοντες πίεσης του περιβάλλοντος, όπως οι επιπτώσεις του
ιού Covid-19 και της τεχνητής νοημοσύνης (AI) ως μετριοπαθείς παράγοντες.
Χρησιμοποιήθηκε ένας ποσοτικός, διατομεακός ερευνητικός σχεδιασμός, με τη χρήση
δομημένου ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε σε 61 επαγγελματίες που ασχολούνται
με την εφοδιαστική και τις επιχειρήσεις που βασίζονται σε έργα. Το εργαλείο
κατασκευάστηκε από επικυρωμένα πλαίσια, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας
αναλυτικής ιεράρχησης (AHP) για τις αρχές διαχείρισης έργων και του μοντέλου
αξιολόγησης και διαχείρισης της ανθεκτικότητας της εφοδιαστικής αλυσίδας
(SCRAM) για τους δείκτες ανθεκτικότητας. Η ανάλυση αξιοπιστίας κατέδειξε
εξαιρετική εσωτερική συνοχή και για τις δύο διαστάσεις (α = 0,909 για τις αρχές
διαχείρισης έργων, α = 0,921 για τους δείκτες ανθεκτικότητας εφοδιαστικής). Για τον
έλεγχο των ερευνητικών ερωτημάτων εφαρμόστηκαν περιγραφικές και επαγωγικές
στατιστικές, συμπεριλαμβανομένων των t-tests ανεξάρτητων δειγμάτων, της
μονόδρομης ANOVA και της ανάλυσης συσχέτισης Pearson.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι ερωτηθέντες υποστήριξαν σθεναρά τη σημασία της
ενσωμάτωσης, του σχεδιασμού και της επικοινωνίας ως βασικών παραγόντων
ενίσχυσης της ανθεκτικότητας, ενώ η ευελιξία και η ικανότητα ανάκαμψης
αναδείχθηκαν ως κρίσιμες διαστάσεις ανθεκτικότητας. Δεν παρατηρήθηκαν
στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ των ομάδων φύλου ή ηλικίας, γεγονός που
υποδηλώνει ευρεία συμφωνία μεταξύ των δημογραφικών κατηγοριών. Διαπιστώθηκε
ασθενής αρνητική συσχέτιση μεταξύ της εκπαίδευσης και των αντιλήψεων για τις
αρχές διαχείρισης έργων, αν και η επίδραση ήταν ελάχιστη. Είναι σημαντικό ότι
εντοπίστηκε μια μέτρια θετική συσχέτιση (r = 0,409) μεταξύ των αρχών διαχείρισης
έργων και των δεικτών ανθεκτικότητας της εφοδιαστικής, γεγονός που υπογραμμίζει
v
την αλληλεξάρτησή τους. Τα ευρήματα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η ανθεκτικότητα δεν
είναι ένα σταθερό χαρακτηριστικό αλλά ένα αναδυόμενο αποτέλεσμα της δομημένης
διακυβέρνησης έργων και των προσαρμοστικών οργανωτικών πρακτικών.
Η μελέτη συμβάλλει στη βιβλιογραφία μέσω της ενοποίησης της γνώσης γύρω από τη
διαχείριση έργων και την ανθεκτικότητα της εφοδιαστικής αλυσίδας, καθώς και της
ενσωμάτωσης τόσο των οργανωτικών όσο και των ατομικών διαστάσεων της
προσαρμοστικότητας. Παράλληλα, προσφέρει χρήσιμες πρακτικές κατευθύνσεις για
τους διαχειριστές, υπογραμμίζοντας τη σημασία της ενσωμάτωσης των αρχών της
διαχείρισης έργων στις στρατηγικές ενίσχυσης της ανθεκτικότητας και της
ευθυγράμμισης του ψηφιακού μετασχηματισμού με τα πλαίσια διακυβέρνησης.
Επιπλέον, αναγνωρίζονται οι περιορισμοί που σχετίζονται με τη δειγματοληψία, τον
διατομεακό σχεδιασμό και την εξάρτηση από αυτό-αναφερόμενα δεδομένα, ενώ
διατυπώνονται προτάσεις για μελλοντική έρευνα που θα περιλαμβάνει μεγαλύτερα και
πιο διαφοροποιημένα δείγματα, διαχρονικές αναλύσεις, μεικτές μεθόδους και πιο
προηγμένες τεχνικές μοντελοποίησης.


