Πολιτική υγείας, δαπάνες υγείας - αλλαγή στο μείγμα χρηματοδότησης

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει το ζήτημα της πολιτικής υγείας, των δαπανών και του μείγματος χρηματοδότησης στον τομέα της υγείας, με ιδιαίτερη έμφαση στην ελληνική περίπτωση και συγκριτικές αναφορές σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ. Στόχος της μελέτης είναι η διερεύνηση των μηχανισμών που διαμορφώνουν τη χρηματοδότηση του συστήματος υγείας, η αξιολόγηση των επιπτώσεων των δαπανών στην ποιότητα και αποδοτικότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών, καθώς και η ανάλυση των θεσμικών αλλαγών που επέφεραν οι πολιτικές παρεμβάσεις προ και μετά την οικονομική κρίση. Η μεθοδολογία στηρίχθηκε σε εκτενή βιβλιογραφική ανασκόπηση, στη μελέτη του Συστήματος Λογαριασμών Υγείας (SHA), καθώς και στην επεξεργασία δεδομένων από διεθνείς βάσεις (OECD Health Statistics, WHO GHE Database, Eurostat). Εξετάστηκαν διαφορετικά μοντέλα χρηματοδότησης —όπως η πληρωμή κατά πράξη, η αμοιβή κατά κεφαλήν, οι σφαιρικοί προϋπολογισμοί και οι ομοειδείς διαγνωστικές ομάδες (DRGs)— με στόχο να αξιολογηθεί η αποτελεσματικότητά τους στην εξισορρόπηση κόστους και ποιότητας. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την αυξανόμενη πίεση στις δημόσιες δαπάνες υγείας λόγω δημογραφικών και κοινωνικών παραγόντων (γήρανση πληθυσμού, αυξημένες ανάγκες φροντίδας, τεχνολογική πρόοδος), καθώς και τις αδυναμίες των παραδοσιακών μεθόδων χρηματοδότησης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη συμβολή των DRGs, οι οποίοι προάγουν μεγαλύτερη διαφάνεια και αποδοτικότητα σε σύγκριση με άλλα μοντέλα, αν και συνοδεύονται από προκλήσεις στην εφαρμογή τους. Συνολικά, η εργασία καταλήγει ότι η εξέλιξη του μείγματος χρηματοδότησης στην Ελλάδα και διεθνώς αποτελεί κρίσιμο παράγοντα για τη βιωσιμότητα και την ισότιμη πρόσβαση στο σύστημα υγείας. Η ενίσχυση των μηχανισμών αξιολόγησης, η υιοθέτηση βέλτιστων πρακτικών και η διαρκής προσαρμογή των πολιτικών υγείας θεωρούνται αναγκαίες προϋποθέσεις για την αντιμετώπιση των προκλήσεων και τη διασφάλιση ενός ποιοτικού και δίκαιου συστήματος υγείας.