The role of investor sentiment and financial technology systems on asset pricing and market efficiency

Abstract

Η παρούσα διατριβή εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο το επενδυτικό συναίσθημα και τα συστήματα Χρηματοοικονομικής Τεχνολογίας επηρεάζουν την τιμολόγηση των περιουσιακών στοιχείων και την αποτελεσματικότητα της αγοράς στην αγορά μετοχών Χρηματοοικονομικής Τεχνολογίας των χωρών G7 κατά την περίοδο Νοεμβρίου 2000 - Νοεμβρίου 2024. Με κίνητρο την αυξανόμενη ψηφιοποίηση των χρηματοπιστωτικών αγορών και συναλλαγών, την αύξηση των αλγοριθμικών συναλλαγών και τις συμπεριφορικές πτυχές της λήψης αποφάσεων από τους επενδυτές, η παρούσα έρευνα συνδέει τη συμπεριφορική χρηματοοικονομική με την τιμολόγηση περιουσιακών στοιχείων με βάση την καινοτομία. Παρόλο, που η αποτίμηση, που προκαλείται από το συναίσθημα, κυριαρχεί εδώ και καιρό στον τομέα της συμπεριφορικής τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων, υπάρχει αυξανόμενη εμπειρική και θεωρητική εστίαση στη σημασία του άυλου κεφαλαίου και των ψηφιακών υποδομών στην τιμολόγηση των αποδόσεων των περιουσιακών στοιχείων. Για τη μοντελοποίηση αυτής της δυαδικότητας, κατασκευάζονται σύνθετοι δείκτες, ο Δείκτης Επενδυτικού Κλίματος (ISI), που εισάγεται ως δείκτης κύκλου εργασιών και τιμής προς κέρδη, και ο δείκτης χρηματοοικονομικών τεχνολογικών συστημάτων (FSI), ως κεφαλαιακές δαπάνες σε επίπεδο επιχείρησης και κεφαλαιοποίησης, ενώ η Ε&Α (Έρευνα και Ανάπτυξη) και οι πατέντες εξαιρούνται λόγω περιορισμών στη διαθεσιμότητα των δεδομένων. Οι δύο δείκτες δημιουργούνται με τη χρήση Ανάλυσης Κύριων Συνιστωσών (PCA), τυποποιούνται και εισάγονται σε δέκα μοντέλα τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων του CAPM, των μοντέλων 3, 4 και 5 παραγόντων των Fama-French, του μοντέλου τεσσάρων παραγόντων του Carhart (FFC), του HML Devil (FAFF), του μοντέλου q-factor των Hou-Xue-Zhang και των προδιαγραφών QMJ και BAB, καθώς και q5. Η εμπειρική εκτίμηση βασίζεται σε παλινδρομήσεις πάνελ, που καταγράφονται από σταθερές και τυχαίες επιδράσεις, όπως προσδιορίζονται από τους ελέγχους Hausman, και είναι ισχυρά στην ετεροσκεδαστικότητα. Τα ευρήματα δείχνουν, ότι ο Δείκτης Χρηματοοικονομικών τεχνολογικών συστημάτων (FSI) είναι ένας στατιστικά και οικονομικά κοστολογημένος παράγοντας σε κάθε μοντέλο και περίοδο, αυξάνοντας σταθερά την προσαρμογή του μοντέλου και το προσαρμοσμένο R². Σε αντίθεση με το Δείκτη Συναισθήματος Επενδυτών (ISI), έχει μικρή και πεπερασμένη χρονικά εξαρτώμενη προβλεψιμότητα και η σημασία του είναι κυρίως στο πλήρες δείγμα και στην πρώιμη (2000-2012) υποπερίοδο, ενώ είναι απολύτως ασήμαντος στην προ και μετά το 2020 εποχή (πανδαιμική περίοδο). Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν μια διαρθρωτική αλλαγή στη διαμόρφωση των αποδόσεων, από τις αποτιμήσεις, που καθοδηγούνται, από τη συμπεριφορά στα χρόνια της διαμόρφωσης της FinTech σε περιόδους τιμολόγησης, που καθοδηγούνται από την καινοτομία στην ώριμη, μετά την πανδημία, αγορά. Πραγματοποιούνται διάφοροι έλεγχοι αξιοπιστίας για την επιβεβαίωση αυτού του ευρήματος, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης υποδείγματος (πριν/μετά το 2012 και πριν/μετά το 2020), εναλλακτικών ορισμών των υπερβάλλουσων αποδόσεων: αυτών που χρησιμοποιούν παγκόσμια επιτόκια χωρίς κίνδυνο (Fama-French, AQR, q-factors) και διαγνωστικών προδιαγραφών του υποδείγματος. Η διατριβή αναλύει, επίσης, την αποτελεσματικότητα της αγοράς μέσω της αυτοσυσχέτισης των αποδόσεων και της παλινδρόμησης της καθυστέρησης των τιμών. Τα ευρήματα αποκαλύπτουν, ότι η προβλεψιμότητα των αποδόσεων και η καθυστέρηση των τιμών έχουν την ισχυρότερη σημασία ως ανεπάρκεια ασθενούς μορφής στις πρώτες υποπεριόδους, οι οποίες στη συνέχεια μειώνονται ξαφνικά. Ο Δείκτης Συναισθήματος Επενδυτών (ISI) δεν είναι σε θέση να προβλέψει μεγάλη αναποτελεσματικότητα σε οποιαδήποτε περίοδο, ενώ ο Δείκτης Χρηματοοικονομικών τεχνολογικών συστημάτων (FSI) μπορεί να προβλέψει την ταχύτητα προσαρμογής των τιμών στα τελευταία έτη και την επίδρασή της στη ροή πληροφοριών, που επιταχύνουν τη ροή. Θεωρητικά, η διατριβή έχει συνέπειες για τα μοντέλα τιμολόγησης, που βασίζονται στη συμπεριφορά και την καινοτομία, υποδεικνύοντας ότι το επενδυτικό συναίσθημα είναι παροδικό και εξαρτάται από την κατάσταση, αλλά ότι τα συστήματα Χρηματοοικονομικής Τεχνολογίας αποτελούν μόνιμο διαρθρωτικό παράγοντα, τόσο για τη δημιουργία αποδόσεων, όσο και για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας. Μεθοδολογικά, δείχνει, πώς οι παράγοντες, που βασίζονται στην Ανάλυση Κύριων Συνιστωσών (PCA), μπορούν να ενσωματωθούν σε μοντέλα τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων σε πάνελ για μη ισορροπημένα πάνελ. Εμπειρικά, είναι σε θέση να αναγνωρίσει την ένταση της Χρηματοοικονομικής Τεχνολογίας ως παράγοντα τιμολόγησης και ως επεξηγηματικό παράγοντα της πληροφοριακής αποτελεσματικότητας για τις ανεπτυγμένες αγορές μετοχών. Τα αποτελέσματα αυτά έχουν σημαντικές συνέπειες για τους επενδυτές, τις ρυθμιστικές αρχές και τους φορείς χάραξης πολιτικής. Επιπλέον, υπογραμμίζουν την ανάγκη να λαμβάνονται υπόψη οι συγκεκριμένοι τεχνολογικοί παράγοντες στην αποτίμηση, την πρόβλεψη και τον σχεδιασμό πολιτικής (ιδίως σε κλάδους όπου οι ψηφιακές υποδομές έχουν μετασχηματιστικό αντίκτυπο στη δομή της αγοράς). Επιπλέον, τα εμπειρικά στοιχεία αυτής της μελέτης θα μπορούσαν επίσης να ρίξουν φως στη σχέση μεταξύ των συμπεριφορικών προκαταλήψεων, των τεχνολογικών συνόρων και της τιμολόγησης περιουσιακών στοιχείων στην εκκολαπτόμενη ψηφιακή κοινωνία.