Νέες τεχνολογίες & οι προεκτάσεις τους στο επικοινωνιακό απόρρητο

Abstract

Με την παρούσα μελέτη επιχειρείται μία συνοπτική επισκόπηση του σημαντικού και πλέον άκρως επίκαιρου ζητήματος της ένταξης ή μη των μεταδεδομένων επικοινωνίας στο προστατευτέο αντικείμενο του επικοινωνιακού απορρήτου. Έχοντας ως αρχικό εφαλτήριο την κατ’ ουσία επεξεργασία της έννοιας των μεταδεδομένων επικοινωνίας, αρχίζει ο διάλογος γύρω από την εννοιολογική προσέγγιση του όρου με απώτερο σκοπό να αναδειχθεί η σημαντικότητά του ανά την πορεία των χρόνων και των εξελίξεων που κάθε εποχή επισείει. Σε κάθε επιμέρους στάδιο της εννοιολογικής προσέγγισης των μεταδεδομένων, φωτίζεται και μία πρόσθετη πτυχή αυτών, έτσι ώστε να οδηγηθεί κανείς ευθέως και αυθόρμητα στο συμπέρασμα ότι τα μεταδεδομένα επικοινωνίας δεν συνιστούν μονομερή αποτύπωση του χώρου και του χρόνου, της θέσης και της διάρκειας. Πολλώ δε μάλλω τα μεταδεδομένα συνιστούν ουσιαστική πηγή πληροφόρησης η οποία μπορεί να εισφέρει άρδην στην κατανόηση του επικοινωνιακού γεγονότος προσδιορίζοντας, στοιχειοθετώντας και διανθίζοντας αυτό. Κατόπιν τούτου και εφόσον εδραιωθεί η έννοια των μεταδεδομένων, ευλόγως ανακύπτει η ανάγκη σύντομης μεν περιεκτικής δε αναφοράς στην έννοια του επικοινωνιακού απορρήτου με σκοπό να οδηγηθεί κανείς αβίαστα στην κύρια προβληματική της μελέτης και δη το κατά πόσο τα στοιχεία αυτά προστατεύονται ή θα πρέπει να προστατεύονται από το συνταγματικό απόρρητο. Με παράθεση επιχειρημάτων και από τις δύο πλευρές της νομικής θεωρίας τόσο υπέρ όσο και κατά της εν λόγω συμπερίληψης, διατρανώνεται η πορεία της νομικής σκέψης γύρω από το τιθέν ζήτημα. Από την προσέγγιση αυτή δεν θα μπορούσε να παραλειφθεί η αποτύπωση του σύγχρονου γίγνεσθαι, υπό την έννοια της επισκόπησης της σχέσης των μεταδεδομένων και της αναλυόμενης προβληματικής στη επίκαιρη τεχνολογική πραγματικότητα. Ως εκ τούτου, κρίνεται αναγκαία η αναφορά στις νέες τεχνολογίες και συγκεκριμένα στις τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης, η περαιτέρω ανάλυση των οποίων παρέχει πλήθος στοιχείων επί του ζητήματος της παρούσας μελέτης. Κατόπιν τούτου και υπό τον όρο ότι έχουν αναλυθεί επαρκώς με ποθητή ακρίβεια και σαφήνεια οι επιμέρους παράμετροι που επηρεάζουν σημαντικά τη εν θέματι προβληματική, επιχειρείται να συναχθεί το συμπέρασμα του συντάκτη το οποίο ως προσωπικό κρύβει μεν στοιχεία υποκειμενικότητας, επιδιώκοντας ωστόσο την απαλοιφή επιμέρους μονομερών συμπερασμάτων και την ανάδειξη του κατά το δοκούν ασφαλέστερο νομικά.