Ενεργειακή επιθεώρηση πλοίων - Ανάλυση και εφαρμογή

Abstract

Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη διαδικασία ενεργειακών επιθεωρήσεων που πραγματοποιούνται με επίκεντρο τους εμπορικά πλοία. Δίνεται βάση στο ρυθμιστικό πλαίσιο γύρω από τις επιθεωρήσεις, της τεχνικές που ακολουθούνται για την συλλογή των δεδομένων καθώς και τα πρότυπα της διαχείρισης ενέργειας. Σε πρώτο στάδιο γίνεται ανάλυση της νομοθεσίας που διέπει τη ναυτιλία, το οποίο και περιλαμβάνει διεθνής συμβάσεις του ΙΜΟ, όπως η MARPOL, η Σύμβαση για την Διαχείριση Υδάτων Έρματος κ.α. Στην συνέχεια παρουσιάζονται κανονισμοί και μέθοδοι που διέπουν τις ενεργειακές επιθεωρήσεις με ιδιαίτερη αναφορά στα πρότυπα ISO 50001 και ISO 50002. Αναλύεται η μεθοδολογία ενεργειακής επιθεώρησης στα πλοία, δίνοντας έμφαση στις διαδικασίες συλλογής και ανάλυσης δεδομένων. Η μεθοδολογία επιθεώρησης περιλαμβάνει δύο βασικά επίπεδα: τη συνοπτική ενεργειακή επιθεώρηση (που προσφέρει μια αρχική εκτίμηση της ενεργειακής απόδοσης) και την εκτενή ενεργειακή επιθεώρηση (που περιλαμβάνει λεπτομερείς μετρήσεις, ανάλυση κατανάλωσης ενέργειας και προτάσεις βελτίωσης). Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη διαδικασία καταγραφής δεδομένων από τα ενεργειακά συστήματα του πλοίου, όπως η κύρια μηχανή, οι βοηθητικές μηχανές, οι ηλεκτρογεννήτριες και τα συστήματα διαχείρισης καυσίμων. Επιπλέον, αναπτύσσονται εργαλεία, όπως ερωτηματολόγια και πίνακες καταγραφής στοιχείων, τα οποία βοηθούν τους επιθεωρητές στη συλλογή ακριβών πληροφοριών για την απόδοση κάθε ενεργειακού συστήματος. Ακολουθεί η παρουσίαση σύγχρονων τεχνικών και εξοπλισμού που χρησιμοποιούνται για την ενεργειακή επιθεώρηση. Αναλύονται τεχνολογίες όπως η θερμογραφία με υπέρυθρες κάμερες, οι δοκιμές αεροστεγανότητας θαλάμων, καθώς και τα συστήματα καταγραφής δεδομένων σε πραγματικό χρόνο, που επιτρέπουν την ακριβή εκτίμηση της κατανάλωσης ενέργειας και των απωλειών. Τέλος, η εργασία προτείνει μέτρα βελτιστοποίησης της ενεργειακής απόδοσης, τα οποία βασίζονται σε αποτελέσματα ενεργειακών επιθεωρήσεων. Εξετάζονται στρατηγικές διαχείρισης ταξιδιού (voyage management), όπως η βελτιστοποίηση της ταχύτητας του πλοίου και η χρήση προηγμένων υλικών για τη μείωση της τριβής του κύτους. Παρουσιάζονται επίσης μέθοδοι διαχείρισης καυσίμων και μηχανών, όπως η παρακολούθηση της κατάστασης της κύριας μηχανής, η αξιολόγηση της απόδοσης των ηλεκτρογεννητριών και η υιοθέτηση εναλλακτικών καυσίμων χαμηλών εκπομπών. Η εργασία καταλήγει στη σημασία της αυτοαξιολόγησης και της συνεχούς βελτίωσης, καθώς και την ανάγκη υιοθέτησης ενός τριετούς σχεδίου ενεργειακής διαχείρισης, ώστε τα πλοία να συμμορφώνονται με τα διεθνή πρότυπα και να επιτυγχάνουν μεγαλύτερη αποδοτικότητα στη χρήση ενέργειας.