Στρατηγικές και πολιτικές για τη λήψη αποφάσεων τουριστικών επενδύσεων - η περίπτωση του τουριστικού real estate και των mixed - use αναπτύξεων
Λέξεις κλειδιά
Στρατηγική διοίκηση ; Πολιτικές λήψης αποφάσεων ; Τουριστικές επενδύσεις ; Τουριστικά ακίνητα ; Αναπτύξεις μικτής χρήσης ; Στρατηγικός σχεδιασμός ; Βιώσιμη ανάπτυξη ; Πολυμεταβλητή ανάλυση ; Επενδυτική αξιολόγηση ; Strategic management ; Decision-making policies ; Tourism investments ; Tourism real estate ; Mixed-use developments ; Strategic planning ; Sustainable development ; ESG (Environmental, Social, Governance) ; Multivariate analysis ; Investment evaluationΠερίληψη
Η παρούσα διδακτορική διατριβή διερευνά συστηματικά τις στρατηγικές και πολιτικές που καθορίζουν τη λήψη αποφάσεων σε τουριστικές επενδύσεις, με έμφαση στα Τουριστικά Ακίνητα (Tourism Real Estate) και τις Αναπτύξεις Μικτής Χρήσης (Mixed-Use Developments). Σε ένα σύνθετο, μεταβαλλόμενο θεσμικό και αγοραίο περιβάλλον, η έρευνα αναπλαισιώνει την τουριστική επένδυση ως στρατηγικό κόμβο διακυβέρνησης, κοινωνικής νομιμοποίησης και δημιουργίας πολυδιάστατης αξίας.
Η μεθοδολογική προσέγγιση ακολουθεί επαγωγικό συλλογισμό, συνδυάζοντας θεωρητική θεμελίωση με πρωτογενή εμπειρική τεκμηρίωση, βασισμένη σε ποσοτική ανάλυση. Η έρευνα υλοποιήθηκε μέσω στοχευμένης δειγματοληψίας 1.200 ελληνικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στους τομείς του real estate, της ξενοδοχειακής βιομηχανίας και των αναπτύξεων μικτής χρήσης. Από αυτές, συλλέχθηκαν συνολικά 389 απαντήσεις, εκ των οποίων 354–360 κρίθηκαν έγκυρες και αξιοποιήθηκαν στις στατιστικές αναλύσεις, ανάλογα με το εκάστοτε ερευνητικό ερώτημα.
Η ανάλυση περιλαμβάνει διερευνητική παραγοντική ανάλυση (EFA), μη παραμετρική ανάλυση Kruskal–Wallis, συσχετίσεις Spearman’s rho και πολυμεταβλητή παλινδρόμηση, με στόχο την αποκάλυψη στρατηγικών προτύπων και καθοριστικών παραγόντων επιτυχίας.
Τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η στρατηγική προσαρμοστικότητα, η καινοτομία, και η ενεργή εμπλοκή των stakeholders, ενισχύουν την επενδυτική αποτελεσματικότητα σε όρους τόσο οικονομικής απόδοσης όσο και βιωσιμότητας. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδίδεται στη χρήση δεικτών ESG και στην υιοθέτηση πολυκριτηριακών εργαλείων αξιολόγησης, που ενσωματώνουν περιβαλλοντικά, κοινωνικά και θεσμικά κριτήρια.
Η διατριβή προτείνει ένα νέο εννοιολογικό υπόδειγμα στρατηγικής επένδυσης, όπου τα τουριστικά ακίνητα νοούνται ως δυναμικοί οργανισμοί μετασχηματισμού και όχι ως στατικά περιουσιακά στοιχεία. Η πρωτοτυπία έγκειται στη συνθετική προσέγγιση θεωρίας, μεθόδου και πράξης, η οποία ενισχύει τόσο τη θεωρητική βιβλιογραφία όσο και την επιχειρησιακή στρατηγική. Η έρευνα αναδεικνύει τον ρόλο της στρατηγικής διοίκησης ως πεδίου κοινωνικά υπεύθυνων και μακροπρόθεσμα βιώσιμων αποφάσεων, συνεισφέροντας σε έναν μετασχηματιστικό επιστημονικό διάλογο για το μέλλον των τουριστικών επενδύσεων στην Ελλάδα και διεθνώς.