| dc.description.abstract | Η παρούσα διπλωματική εξετάζει την έννοια της ποινικής ευθύνης σε εγκλήματα πολέμου, με ιδιαίτερη έμφαση στην ατομική ποινική ευθύνη στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου και ιδίως του ελληνικού στρατιωτικού ποινικού δικαίου. Διερευνά την ιστορική εξέλιξη των νομικών κανόνων από τα Δικαστήρια της Νυρεμβέργης και του Τόκιο έως την ίδρυση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ), δίνοντας έμφαση στη στροφή από την επιβολή του κράτους στη δίωξη φυσικών αυτουργών. Η μελέτη αναλύει κριτικά τις δικαστικές αποφάσεις ορόσημο και τον αντίκτυπό τους στην ανάπτυξη και εφαρμογή νομικών κανόνων, τονίζοντας σημαντικές προκλήσεις, όπως οι περιορισμοί δικαιοδοσίας, η αλληλεπίδραση μεταξύ της κρατικής κυριαρχίας και της διεθνούς δικαιοσύνης και οι πολυπλοκότητες που εισάγει ο σύγχρονος πόλεμος, συμπεριλαμβανομένου του ρόλου των μη κρατικών φορέων και του κυβερνοπολέμου. Ταυτόχρονα, αναλύει την έννοια της διαταγής – προσταγής - εντολής και της δεσμευτικότητας αυτών ή μη στο κοινό ποινικό δίκαιο και στο ελληνικό στρατιωτικό ποινικό δίκαιο και την μέσω αυτών θεμελίωση της ατομικής ποινικής ευθύνης.
Μέσω μιας ολοκληρωμένης βιβλιογραφικής ανασκόπησης και λεπτομερών περιπτωσιολογικών μελετών, αυτή η έρευνα διερευνά την αποτελεσματικότητα της διεθνούς συνεργασίας για την εφαρμογή της νομοθεσίας για τα εγκλήματα πολέμου και την απόδοση της ατομικής ποινικής ευθύνης. Η ανάλυση αποκαλύπτει, ότι ενώ έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος στη δημιουργία μηχανισμών δίωξης φυσικών αυτουργών, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά εμπόδια λόγω των διαφορετικών επιπέδων διεθνούς συνεργασίας και πολιτικής βούλησης. Η διπλωματική προτείνει συστάσεις για εναρμόνιση των κανόνων δικαίου αναφορικά με τη θεμελίωση της ατομικής ποινικής ευθύνης, την ενίσχυση των διεθνών πλαισίων ποινικού δικαίου, την ενίσχυση των μηχανισμών συνεργασίας και τη διασφάλιση συνεπέστερης και ασφαλέστερης εφαρμογής του δικαίου για να άγονται ενώπιον της δικαιοσύνης, όχι μόνο οι ηθικοί αυτουργοί, αλλά και οι φυσικοί.
Τα καταληκτικά συμπεράσματα της έρευνας αυτής συμβάλλουν στη βαθύτερη κατανόηση της δυναμικής της διεθνούς ποινικής δικαιοσύνης και προσφέρουν πρακτικές γνώσεις για τη δεσμευτικότητα ή μη της διαταγής καθώς και για μελλοντικές νομικές μεταρρυθμίσεις και χάραξη πολιτικής, με επικέντρωση στη θεμελίωση της ατομικής ποινικής ευθύνης. Αυτή η μελέτη υπογραμμίζει τη σημασία της εξελικτικής πορείας των νομικών πλαισίων για την τελέσφορη αντιμετώπιση των νέων συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί από τις σύγχρονες παγκόσμιες συγκρούσεις. | el |
