Τρόποι μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στα λιμάνια - Case studies

Abstract

Η ναυτιλία αποτελεί έναν ταχύτατα αναπτυσσόμενο κλάδο στους τομείς της οικονομίας και των μεταφορών με αποτέλεσμα, οι διεθνείς θαλάσσιες μεταφορές να αποτελούν πλέον τη ραχοκοκαλιά της παγκόσμιας οικονομίας. Η ναυτιλιακή βιομηχανία παράγει περίπου 800 έως 850 εκατομμύρια τόννους εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ανά έτος, ποσοστό που αποτελεί το 2,3% των παγκόσμιων εκπομπών. Η ανάπτυξη της ναυτιλιακής βιομηχανίας εγείρει και την ανησυχία για την προστασία του περιβάλλοντος, με αποτέλεσμα η ανάγκη για τη μείωση των εκπομπών να είναι επιτακτική. Τα πλοία σε όλη τη διάρκεια της δραστηριότητας τους – εν πλω ή ελλιμενισμένα – αλλά και η συνολική δραστηριότητα των λιμένων αποτελούν την κύρια πηγή εκπομπών άνθρακα και ατμοσφαιρικών ρύπων που σχετίζονται με τη ναυτιλιακή βιομηχανία. Ως βασικός κόμβος μεταφοράς και άρρηκτος κρίκος της αλυσίδας διακίνησης εμπορευμάτων και αγαθών, τα λιμάνια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην οικονομία και συνδέονται στενά με την αύξηση της εμπορικής ζήτησης, καθώς και με την αύξηση των θαλάσσιων εμπορευματικών μεταφορών. H παρούσα εργασία ασχολείται με τη δραστηριότητα των μεγαλύτερων λιμένων ανά ήπειρο σε παγκόσμια κλίμακα και μελετά τις στρατηγικές που υιοθετούν αλλά και τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουν προς την κατεύθυνση της βιώσιμης ανάπτυξης και της περιβαλλοντικής υπευθυνότητας. Όπως προκύπτει από την έρευνα στο πλαίσιο της εργασίας, οι στόχοι που θέτουν οι κατά τόπους λιμένικές αρχές είναι αρχικά βραχυπρόθεσμοι και προσβλέπουν στη σημαντική μείωση των ρύπων μέχρι το 2030 αλλά και μακροπρόθεσμοι, ώστε τελικά οι λιμένες να μπορούν να χαρακτηρίζονται ως «πράσινοι» και να καινοτομούν χαράζοντας και ακολουθώντας «Πράσινους Ναυτιλιακούς Διαδρόμους», αντικαθιστώντας τα συμβατικά καύσιμα με υδρογόνο, ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και βιοκαύσιμα, με σημαντικά μικρότερο έως και μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα.