dc.contributor.advisor | Βαζούρας, Χρήστος | |
dc.contributor.advisor | Φαφαλιός, Μιχαήλ | |
dc.contributor.author | Γαβαλάς, Χαράλαμπος | |
dc.contributor.author | Ζαράνη, Βιολέττα | |
dc.date.accessioned | 2024-05-17T10:18:56Z | |
dc.date.available | 2024-05-17T10:18:56Z | |
dc.date.issued | 2024-05 | |
dc.identifier.uri | https://dione.lib.unipi.gr/xmlui/handle/unipi/16462 | |
dc.identifier.uri | http://dx.doi.org/10.26267/unipi_dione/3884 | |
dc.description.abstract | Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν συμπεριλάβει την προστασία της θάλασσας ως έναν από τους κύριους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Ο στόχος 6.3, «Καθαρό νερό και αποχέτευση», υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να επιτρέπεται η διαρροή επιβλαβών και ρυπογόνων ουσιών. Επειδή η θαλάσσια διάσωση επηρεάζει το θαλάσσιο περιβάλλον εκτός από τα πλοία και το φορτίο τους, αυτή η αρχή είναι θεμελιώδης για το ναυτικό δίκαιο. Οι εξελίξεις οδήγησαν τον ΙΜΟ να διευρύνει την εστίασή του για να συμπεριλάβει πρόσθετους κινδύνους, όπως οι εκπομπές ρυπογόνων αερίων. Η μείωση των εκπομπών θείου από τα πλοία είναι ο πρωταρχικός στόχος του IMO 2020, της πιο πρόσφατης εγκεκριμένης στρατηγικής του. Την 1η Ιανουαρίου 2020, έγινε νόμος, καθιστώντας έναν από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους μείωσης των εκπομπών θείου στην ατμόσφαιρα και βελτίωσης των περιβαλλοντικών συνθηκών στην ξηρά, στο νερό και στις παράκτιες και εσωτερικές περιοχές.
Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η ανάλυση του κανονισμού ΙΜΟ 2020. Πιο συγκεκριμένα, η εργασία επικεντρώνεται στην θέσπιση του κανονισμού ΙΜΟ2020 και στη συνεισφορά αυτού στην πράσινη ναυτιλία και ανάπτυξη. Τέλος, γίνεται αναφορά στον κανονισμό IMO2030 και στις νέες διατάξεις και ρυθμίσεις που θα επιφέρει με την εφαρμογή του | el |
dc.format.extent | 67 | el |
dc.language.iso | el | el |
dc.publisher | Πανεπιστήμιο Πειραιώς | el |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 3.0 Ελλάδα | * |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/gr/ | * |
dc.title | Ο κανονισμός ΙΜΟ2020, η θέσπισή του και η συνεισφορά στην πράσινη ναυτιλία και ανάπτυξη | el |
dc.type | Master Thesis | el |
dc.contributor.department | Σχολή Ναυτιλίας και Βιομηχανίας. Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών | el |
dc.description.abstractEN | The United Nations has included marine protection as one of its primary Sustainable Development Goals. Goal 6.3, "Clean Water and Sanitation," argues that harmful and polluting substances should not be allowed to spill. Because marine salvage affects the marine environment in addition to ships and their cargo, this principle is fundamental to maritime law. The developments have led the IMO to broaden its focus to include additional dangers, such as emissions of polluting gases.
Reducing sulfur emissions by vessels is the primary goal of IMO 2020, its most recent authorized strategy. On January 1, 2020, it became law, making it one of the most effective ways to reduce sulfur emissions into the atmosphere and improve environmental conditions on land, in water, and coastal and inland areas.
The purpose of this thesis is the analysis of IMO 2020. Specifically, the thesis focuses on the establishment of IMO 2020 and its contribution to green shipping and development. Also, reference is made to the IMO2030, to the new clauses and regulations that will result from its implementation. | el |
dc.corporate.name | Σχολή Ναυτικών Δοκίμων | el |
dc.contributor.master | ΔΠΜΣ στη Διοίκηση στη Ναυτική Επιστήμη και Τεχνολογία | el |
dc.subject.keyword | Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός | el |
dc.subject.keyword | Θαλάσσια ρύπανση | el |
dc.subject.keyword | Καύσιμα | el |
dc.subject.keyword | Ευρωπαϊκή Ένωση | el |
dc.subject.keyword | Ναυτιλία | el |
dc.date.defense | 2024-05 | |