Σύγχρονη υβριδική εκπαίδευση : το THUAS ως μελέτη περίπτωσης

Abstract

Με την εξάπλωση της πανδημίας του κορονοϊού και την αβεβαιότητα που επικρατούσε, η τριτοβάθμια εκπαίδευση άρχισε να αναζητά εναλλακτικούς τρόπους διδασκαλίας και μάθησης ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στη νέα πραγματικότητα. Η σύγχρονη υβριδική εκπαίδευση είναι ένα είδος εκπαίδευσης με πολλαπλά οφέλη, που συνδυάζει δια ζώσης και εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ικανή να ανταποκριθεί σε αυτές τις ανάγκες. Παρουσιάζει ωστόσο και πληθώρα προκλήσεων που πρέπει να ληφθούν υπόψη προκειμένου να λειτουργήσει επιτυχημένα. Η παρούσα μελέτη περίπτωσης εξετάζει αν το πιλοτικό πρόγραμμα που εφαρμόστηκε στο THUAS παρέχει προστιθέμενη αξία στο ίδρυμα. Για τη διεξαγωγή των συμπερασμάτων, αξιοποιήθηκαν δεδομένα από την ποιοτική ανάλυση της βιβλιογραφικής επισκόπησης και της θεωρίας της Κοινότητας της Διερεύνησης. Μέσω συνέντευξης που πραγματοποιήθηκε με τον διδάσκοντα του πιλότου, διερευνάται αν οι φοιτητές που συμμετέχουν στην σύγχρονη υβριδική τάξη, μπορούν να λάβουν της ίδιας ποιότητας εκπαιδευτική εμπειρία με τους φοιτητές που συμμετέχουν δια ζώσης. Παρότι από τα δεδομένα της συνέντευξης, η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα τείνει να είναι θετική, υπάρχουν κάποια στάδια που αποτελούν προϋποθέσεις για την επιτυχή εφαρμογή και υιοθέτηση της σύγχρονης υβριδικής εκπαίδευσης, τα οποία έχουν προσπεραστεί από το ίδρυμα.