Το φυσικό αέριο και οι προοπτικές συμμετοχής του στο ενεργειακό ισοζύγιο

Abstract

Η κλιματική αλλαγή αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την ανθρωπότητα. Βασική ανθρωπογενή αιτία της κλιματικής κρίσης θεωρείται η αλόγιστη εξαγωγή, διανομή και καύση ορυκτών καυσίμων, τα οποία παράγουν αέρια του θερμοκηπίου, που οδηγούν στην υπερθέρμανση του πλανήτη. Στο πλαίσιο των διεθνών συμβάσεων και συμφωνιών, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναδειχθεί σε ηγέτιδα της δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με στόχο τη μείωση των εκπομπών κατά 55% ως το 2030 και τις μηδενικές εκπομπές άνθρακα έως το 2050. Στο πλαίσιο αυτό, υποστηρίζεται η άποψη ότι η αντικατάσταση της καύσης άνθρακα από την καύση φυσικού αερίου θα προσέφερε σημαντική μείωση στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η σταδιακή αντικατάσταση της χρήση όλων των ορυκτών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένου του φυσικού αερίου, από ανανεώσιμες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας και θερμότητας, καθώς επίσης και από καύσιμα χαμηλού αποτυπώματος άνθρακα είναι απαραίτητη, όμως, η μετάβαση αυτή πρέπει να επιτευχθεί χωρίς τη διακινδύνευση της επάρκειας και ασφάλειας του εφοδιασμού της ευρωπαϊκής οικονομίας και κοινωνίας σε ενεργειακές πηγές. Στην Ελλάδα, η αύξηση της χρήσης αερίου συνδέεται άρρηκτα με τη μείωση της χρήσης του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή. Η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια αναδείχτηκε σε ενεργειακό κόμβο μεταφοράς φυσικού αερίου. Επιπλέον, η ανάπτυξη των εθνικών κοιτασμάτων, πέρα από εθνικά συμφέρουσα επιλογή, αποτελεί και εθνική συμβολή στην περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια, ως εκ τούτου πρέπει να προτεραιοποιηθεί και να υποστηριχθεί με κάθε μέσο. Η παρούσα εργασία εξετάζει τα παραπάνω στην προσπάθεια να οριοθετήσει το ρόλο που θα κληθεί να παίξει το φυσικό αέριο στο ενεργειακό σύστημα Ελλάδας και Ευρώπης τις επόμενες δεκαετίες.