Ο νεοφιλελευθερισμός και η αναδιαμόρφωση της εκπαίδευσης. Οι απόψεις των εκπαιδευτικών

Abstract

Στην παρούσα εργασία θα μελετήσουμε τη σχέση του νεοφιλελευθερισμού με την εκπαίδευση. Αρχικά, για να γίνει κατανοητή η έννοια του νεοφιλελευθερισμού κρίνεται απαραίτητη, πρωτίστως, η μελέτη του ως οικονομικού όρου στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Σύμφωνα με την βιβλιογραφία, το νεοφιλελεύθερο ρεύμα αναδύεται σε παγκόσμιο επίπεδο στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ως λύση στην κοινωνικοοικονομική κρίση του 1973-1974, η οποία δημιουργήθηκε μετά από τα «τριάντα ένδοξα χρόνια» οικονομικής ευημερίας. Το νεοφιλελεύθερο – νεοσυντηρητικό ρεύμα έδωσε έμφαση στον διευρυμένο ρόλο του κράτους στην οικονομία και στην κοινωνία προτείνοντας την υποχώρηση του κράτους και την απελευθέρωση των δυνάμεων της αγοράς, της οποίας ο περιορισμός υποστηρίζεται ότι επιφέρει και την κοινωνικό-οικονομική κρίση των κρατών. Η ενίσχυση του ανταγωνισμού σε όλες τις πτυχές του κοινωνικού βίου και ο περιορισμός του κοινωνικού κράτους προωθούν τη λύση για την παραπάνω κρίση σύμφωνα με το νεοφιλελεύθερο ρεύμα. Το κεφάλαιο, λοιπόν, και όχι το κράτος καθορίζει τις συνθήκες που επικρατούν στην αγορά εργασίας με ό,τι συνεπάγεται για τη εργατική τάξη. Στη συνέχεια της παρούσας εργασίας θα επιχειρηθεί η σύνδεση του νεοφιλελευθερισμού με την εκπαίδευση. Είναι ευρέως αποδεκτή η άποψη ότι η επέλαση του νεοφιλελεύθερου ρεύματος δεν άφησε ανεπηρέαστο το εκπαιδευτικό σύστημα.