Πιστωτικός κίνδυνος δανειακού χαρτοφυλακίου με δύο μεθόδους : ανεξάρτητων και συσχετισμένων αθετήσεων. Εκτίμηση εμπειρικής κατανομής ζημιών ενός δανειακού επιχειρηματικού χαρτοφυλακίου μικρομεσαίων επιχειρήσεων (μέση τιμή και τυπική απόκλιση)

Abstract

Στο σύγχρονο τραπεζικό περιβάλλον, λόγω της πληθώρας των τραπεζικών εργασιών και προϊόντων, του μεγάλου και συνεχώς εντεινόμενου ανταγωνισμού και της αναζήτησης μεγαλύτερων αποδόσεων κέρδους, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αναλαμβάνουν βαθμιαία όλο και περισσότερους κινδύνους. Ο πιο παραδοσιακός και βασικότερος από τους κινδύνους αυτούς είναι ο πιστωτικός. Λόγω της σοβαρότητας του πιστωτικού κινδύνου, τις τελευταίες 10ετίες, οι διεθνείς χρηματοοικονομικοί οργανισμοί, βασιζόμενοι σε θεωρητικά μοντέλα, έχουν αναπτύξει διάφορες πρακτικές για την μέτρηση και τη διαχείρισή του. Σκοπός της εργασίας αυτής είναι η εκτίμηση εμπειρικής κατανομής ζημιών ενός δανειακού χαρτοφυλακίου Μικρο-Μεσαίων Επιχειρήσεων, με βάση τις μεθόδους των ανεξάρτητων και συσχετισμένων αθετήσεων ώστε αφενός, μέσω των συναφών αποτελεσμάτων, να επιβεβαιωθεί η σημαντικότητα της συσχέτισης των αθετήσεων για την κατανόηση και την πρόβλεψη της συμπεριφοράς ενός δανειακού χαρτοφυλακίου ΜΜΕ, η οποία επηρεάζει άμεσα τη σχέση κινδύνου – απόδοσης της δανειοδοτούσας Τράπεζας και αφετέρου να αποδειχθεί το κατά πόσον το μοντέλο που επιλέχθηκε είναι ικανό να εκτιμήσει την κατανομή ζημιών ενός ομοιογενούς χαρτοφυλακίου, όπως αυτό των ΜΜΕ. Η εργασία καταλήγει με την παράθεση των συμπερασμάτων από την εμπειρική εφαρμογή και την άποψη για το κατά πόσον το μοντέλο της CR+ μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την εκτίμηση κατανομής ζημιών και σε χαρτοφυλάκια που αποτελούνται από δάνεια προς μεγάλες επιχειρήσεις, για τις οποίες διατίθενται ιστορικά στοιχεία για τις αποδόσεις τους και είναι δυνατό να αναλυθεί η σχέση ανάμεσα στην κεφαλαιακή τους δομή και τον κίνδυνο της χρεοκοπίας τους.