HR & τέχνη : μέθοδοι και κριτήρια πρόσληψης και αξιολόγησης καλλιτεχνών

Abstract

Στόχος της παρούσας εργασίας αποτελεί η διερεύνηση των μεθόδων πρόσληψης αλλά και εργασιακής αξιολόγησης που χρησιμοποιεί το τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού καλλιτεχνικών επιχειρήσεων. Ειδικότερα, επιχειρείται μία προσπάθεια ανεύρεσης των κριτηρίων που θέτουν οι επιχειρήσεις τέτοιου χαρακτήρα και τα οποία αφορούν στην πρόσληψη και αξιολόγηση της εργασιακής επίδοσης.

Αν και υπάρχουν πολλές αξιόπιστες και ενδεδειγμένες προσεγγίσεις HR που μπορούν να ακολουθήσουν οι επαγγελματίες της εκάστοτε επιχείρησης, στην περίπτωση όπου ο εργαζόμενος είναι καλλιτέχνης, τα προαναφερθέντα κριτήρια καθώς και η γενικότερη αντιμετώπιση προς αυτόν, διαφοροποιούνται αισθητά. Η τέχνη εν γένει έχει συνδεθεί με την απουσία αντικειμενικότητας ενώ συνήθως οι καλλιτέχνες δεν αντιμετωπίζονται ως εργαζόμενοι που στοχεύουν στην απόδοση κέρδους. Γι αυτό και η μελέτη, η σχετική με τις καλλιτεχνικές επιχειρήσεις, είναι δύσκολη αλλά και ενδιαφέρουσα.

Με βάση την επισκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας, διεξήχθη εμπειρική έρευνα με τη μέθοδο του ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου και των συνεντεύξεων. Τα αποτελέσματα της κατέδειξαν αρχικά, ότι όσο περισσότερο σχετίζονται οι υπεύθυνοι πρόσληψης με τον χώρο των τεχνών, τόσο πιο αυστηρά και αντικειμενικά είναι τα κριτήρια πρόσληψης. Επομένως τα κριτήρια αυτά –παρόλο που αφορούν καλλιτέχνες– δεν είναι αφηρημένα και εναλλακτικά, αλλά αυστηρά και αντικειμενικά με στόχο την κερδοφορία. Ορισμένα από τα πιο βασικά κριτήρια πρόσληψης που ορίζει/ λαμβάνει υπόψη του το Ανθρώπινο Δυναμικό είναι η φήμη του καλλιτέχνη, η προϋπηρεσία του και η απόδοσή του κατά τη διαδικασίας της ακρόασης. Για την αξιολόγησή του δε, προσμετρείται η δεκτικότητα, η πρωτοπορία του και η επίδειξη συνεργατικού πνεύματος από πλευράς του.

Παράλληλα, οι υπάλληλοι των καλλιτεχνικών επιχειρήσεων που ανήκουν στο Τμήμα Ανθρώπινου Δυναμικού θα πρέπει να έχουν γνώσεις τόσο σχετικά με τον τομέα της τέχνης όσο και με αυτόν της διοίκησης επιχειρήσεων. Γι αυτό και στον γενικότερο κλάδο της διοίκησης επιχειρήσεων θα μπορούσε πλέον να δημιουργηθεί ένα νέο τμήμα το οποίο να αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στη διοίκηση καλλιτεχνικών επιχειρήσεων. Καθώς η έρευνα αφορούσε καλλιτέχνες από όλα τα είδη τεχνών, προτείνεται η διεξαγωγή μιας μελλοντικής έρευνας με την οποία θα μελετηθεί το κάθε είδος τέχνης ξεχωριστά.