Ηγεσία και ευημερία των εργαζομένων. Μια συγκριτική ανάλυση

Abstract

Η παρούσα διπλωματική επιχειρεί να μελετήσει την επίδραση των διαφορετικών ειδών ηγεσίας στην ευημερία των εργαζομένων καθώς και το ρόλο της ενσυνειδητότητας στη μεταξύ τους σχέση. Αρχικά, γίνεται εκτενής αναφορά στην έννοια της ενσυνειδητότητας, στην προέλευση του όρου και στα οφέλη της για τη ζωή του ατόμου (πνευματικά, ψυχικά, σωματικά). Στη συνέχεια, γίνεται λόγος για την έννοια της ηγεσίας και παρατίθενται οι διάφοροι ορισμοί της ενώ περιγράφονται και αναλύονται οι πιο διαδεδομένες μορφές ηγεσίας (θετικές και αρνητικές) που συναντώνται στη βιβλιογραφία. Τέλος, μελετώνται μέσα από βιβλιογραφικές πηγές οι συσχετίσεις των θετικών και αρνητικών μορφών ηγεσίας με την ευημερία στο εργασιακό περιβάλλον καθώς και ο διαμεσολαβητικός ρόλος της ενσυνειδητότητας μεταξύ τους. Τα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας συγκλίνουν στη γενική άποψη της επιστημονικής κοινότητας ότι οι θετικές μορφές ηγεσίας συνδέονται με την ευημερία των εργαζομένων. Επιπλέον, ο ρόλος της ενσυνειδητότητας στη μεταξύ τους σχέση φαίνεται να είναι ενισχυτικός και τονωτικός. Σε συνδυασμό όμως με τις αρνητικές μορφές ηγεσίας οι απόψεις διίστανται. Ορισμένες έρευνες συμφωνούν στην αρνητική συσχέτιση της ενσυνειδητότητας με τις αρνητικές μορφές ηγεσίας οδηγώντας σε αύξηση της εργασιακής ευημερίας ενώ άλλες υποστηρίζουν ότι το χαρακτηριστικό αυτό όταν συνυπάρχει με μια αρνητική μορφή ηγεσίας οδηγεί σε μείωση της ευημερίας των εργαζομένων.