Η πρόσβαση των φαρμάκων ανθρώπινης χρήσης στην ελληνική αγορά - Οικονομική αξιολόγηση

Abstract

Η αποζημίωση των φαρμάκων στην ελληνική αγορά είναι μια διαδικασία που διέπεται από κανόνες που απορρέουν από ένα αυστηρό ρυθμιστικό πλαίσιο. Η Ελλάδα όπως και όλες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν ως σκοπό να διαθέσουν στους ασθενείς το καλύτερο δυνατό φάρμακο στη χαμηλότερη δυνατή τιμή, να πετύχουν δηλαδή την καλύτερη απόδοση για τα χρήματα που θα διαθέσουν. Αυτός ο στόχος δημιουργεί την ανάγκη για οικονομική αξιολόγηση του φαρμάκου. Η αξιολόγηση του φαρμάκου με οικονομικούς όρους, πλέον της κλινικής του αξίας, είναι αποτέλεσμα των μεταρρυθμίσεων, που αφορούσαν στο μεγαλύτερο βαθμό τη συγκράτηση της φαρμακευτικής δαπάνης, λόγω του εκτροχιασμού της στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να περιγράψει όλη τη διαδικασία που ακολουθεί μια φαρμακευτική εταιρεία από τη στιγμή που ένα φάρμακο θα πάρει έγκριση κυκλοφορίας από την Ευρωπαϊκή επιτροπή φαρμάκων, μέχρι τη στιγμή που θα είναι διαθέσιμο στον Έλληνα ασθενή, με έμφαση στην οικονομική αξιολόγηση. Στη συνέχεια να εξαχθούν συμπεράσματα και προτάσεις για την καλύτερη και αποδοτικότερη λειτουργία του συστήματος αποζημίωσης φαρμάκων στην Ελληνική αγορά, τόσο για την πολιτεία, όσο και για τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, με γνώμονα την πρόσβαση των ασθενών στη θεραπεία και τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας και των επιχειρήσεων. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε νομοθετική ανασκόπηση για την παρουσίαση του ρυθμιστικού πλαισίου και εν συνεχεία χρησιμοποιήθηκαν οικονομικά μοντέλα Κόστους – Αποτελεσματικότητας και Επίπτωσης στον Προϋπολογισμό, προκειμένου να παρουσιαστεί ένα υποθετικό παράδειγμα εισαγωγής φαρμάκου στην Ελληνική αγορά. Συμπερασματικά, η Ελλάδα έχει κάνει σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση της ολοκληρωμένης αξιολόγησης των νέων θεραπειών που εισάγονται στο σύστημα υγείας. Θα πρέπει όμως στη συνέχεια να προβεί σε επιπλέον μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψει στους λήπτες αποφάσεων να πάρουν αποφάσεις με κριτήρια επιστημονικά, κλινικά και φαρμακο-οικονομικά, αλλά πρωτίστως με γνώμονα τη βελτίωση της υγείας των ασθενών και τη διαφύλαξη της υγείας του πληθυσμού γενικότερα